övladının xeyrinedir. Elbette bezi mövzularda onların bu tehmini yanlış da ola biler. Bele ki, valideynin niyyeti yaxşı olmalıdır. Hetta o halda ki, övladı bilir ki, valideynin ondan istediyi şey onun xeyrine deyildir, yene hemin deqiqe onunla müxalifetlik etmemelidir. Onun ehtiramını saxlamalıdır. Eger bilirkse onların bu qerarları yanlışdır, mentiq ve sebrle onlara bunu başa salamağa çalışmalıyıq.

5. Bezi hallarda ise valideynler bezen istemeden ve ya bilmemezlik üzünden bize qarşı pis münasib besleyirler. Meselen, hemişe bizi danlayırlar. Ve ya bize pis sözler deyirler. Bu hallarda da onların hörmetini saxlamaq lazımdır. Ata ve analarımızın vezifesidir ki, bizlere yaxşı terbiye versinler. Bizim ehtiyaclarımızı ödesinler. Bizim de vezifemizdir ki, onlara ehtiram gösterek. Eger valideynler öz vezifelerine düzgün emel etmeseler, bizimle pis reftar etseler, bu, o demek deyildir ki, biz de öz vezifemize düzgün emel etmemeliyik. Çünki Allah buyurmuşdur ki, her bir halda onların ehtiramını saxlamaq bizim vezifemizdir.

6. İslami exlaqı ve dini deyerleri heyatımızın esas meqsedi kimi qebul edek. Bizim hem yaxşı işlerimiz, hem de pis işlerimiz ata ve analarımıza qayıdır. Biz eslinde onların yetişdirmesiyik. Eger biz yaxşı iş görsek ve İslami deyerleri heyatımızın esas meqsedi kimi qebul etsek, Allah ata ve analarımıza savab yazar. Çünki onlar çalışmış ve bizim dini terbiyemiz üçün zemine yaratmışdılar.

Bu halda, cemiyyet de bizim ata ve anamızı yaxşı insan kimi xatırlayar. O zaman ki, başqaları bizim yaxşı işimizi görürler, deyirler: “Allah bele bir insanın ata ve anasına rehmet etsin ki, bu cür övlad yetişdirib, cemiyyete tehvil vermişdir”. Eger valideynlerimiz sağ olsalar, başqaları terefinden hörmetle qarşılanarlar. Eger vefat ediblerse, insanlar onlara xeyirli dualar ederler.

Bizim vezifelemizden bezileri de valideynlerimiz vefat etdikden sonraya aiddir. Onlardan bezilerine işare edek:

7. Ata ve analarımıza dua edek.

İnsan heyatda olan

<< 1 [2] 3 >>