müxtelif behanelerle mesxere ederdiler. Bezi ayelerde buna işare edilmişdir: “Öz meylleri ile sedeqe veren möminlere lağ edenleri ve güc-bela ile ellerine düşeni ehsan edenleri mesxereye qoyanları Allah özü mesxereye qoyacaqdır. Onlar üçün ağrılı ezab vardır”. (“Tövbe” suresi, 79).

Bu ayeden göründüyü kimi, münafiqler İslam cemiyyetinin iki qrupunu: möminleri ve yaxşı insanları mesxere ederdiler. Onlardan bir qrupu hedden artıq sedeqe verenler idi. Onlar bu yolla Allahın razılığını elde etmek isteyirdiler. İkincisi ise o qrup insanlar idi ki, az miqdarda sedeqe verirdiler, daha çox yardım etmeye gücleri çatmırdı. Hem bizim esrimizde, hem de İslamın evvellerinde ele insanlar olub ki, daim kömek etmeye meyilli olublar. Ancaq elleri boş olub. Gücleri çatan az miqdarda yardımı böyük meyl ve reğbetle vererdiler. Nadan münafiqler bu cür insanlara istehza ederdiler. Ancaq bu münafiqler gerek bilsinler ki, onların mesxere etdikleri insanların arxasında Allah dayanır. Allah onları mesxere edecekdir. Onları dehşetli ezab gözleyir.

Peyğemberlere (e) mesxere eden münafiqler haqda gelen ayeler bir neçe desteye bölünür.

Birincisi o ayelerdir ki, bu acı tarix ve ictimai heqiqetden xeber verir. Tarix boyunca ele bir peyğember olmamışdır ki, cemiyyetdeki insanlar terefinden istehza edilmesin. Meselen : “Vay bu bendelerin halına! Onlara heç bir peyğember gelmedi ki, onu lağa qoymasınlar”. (“Yasin” suresi, 30).

“Onlara heç bir peyğember gelmedi ki, ona istehza etmesinler”. (“Hicr” suresi, 11).

“Onlara heç bir peyğember gelmedi ki, onu lağa qoymasınlar”. (“Zuxruf” suresi, 7).

İkincisi ise peyğemberlere mesxere edenleri pis aqibet gözlediyini xeber veren ayelerdir. Meselen: “Senden qabaqki Peyğemberler de istehza edildiler. Nehayet istehza edenlere, mesxereye qoyduqları şeyin özü gelib çatdı”. (“Enbiya” suresi, 41).

“Ve Bizim ayelerimizden bir şey öyrendiyi zaman, onu lağa qoyar. Rüsvay eden ezab da ele onların özleri üçündür”. (“Casiye” suresi, 9).

Bezi

<< 1 2 [3] 4 >>