oxuyuruq ki, İmam Musa ibni Cefer (e) ölüm yatağında olan insanın yanına gelir. Orada olanlar Hezretden ölümün heqiqetinin izah etmeyini isteyirler. Hezret bele cavab verir: “Ölüm bir növ hesablaşma vasitesidir ki, möminleri günahdan pak edir. Bu alemin axırıncı narahatlığıdır. Günahların axırıncı keffaresidir. Halbuki, kafirleri nemetlerden ayırır. Bu can veren insan bütün günahlarından paklanıb, xalis olub. Çirkli paltarı yuyaraq, pak etmeye benzeyir. O da hal-hazırda buna layiq görülmüşdür. Biz Ehli-Beytin (e) cavidan saraylarındadır”.

Ölüm möminler üçün daha geniş alemlere köçmekdir. Ancaq bu köçmek heç bir insan üçün asan deyildir. Çünki ruhu uzun iller onun bedenine öyreşmişdir. Bu ona benzeyir ki, dişini çekirler, tebii ki, sonra rahatlaşırsan. Ancaq dişini çıxaran an ağrılı olur.

Bezi hedislerde oxuyuq: “İnsan üçün üç gün dehşetli gündür. Biri dünyaya gelende, biri ölende ki, ölümden sonrakı heyatı müşahide edirsen, biri de mehşere daxil olanda”.

Bu dünyaya xüsusi elaqeleri olan insanların başqa aleme köçmesi çetin olur. Eyni zamanda o kesler ki, dünyada çox sayda günahlar işletmişdiler, ölüm anı onlar üçün dehşetli ve ağrılı olur.

Beli, ölüm haqdır. Bir gün senin de sorağına gelecekdir. Bele ki, Quran buyurur: “Perverdigarına ibadet et ki, (ölüm) mütleq sorağına gelecekdir”. (“Hicr” suresi, 99).

İnsan öz heyatında neyi inkar etse de, ölümü inkar ede bilmez. Çünki, ölüm nehayet bizim de qapımızı döyecek ve özü ile aparacaqdır. Quran defelerle bu meseleni vurgulamışdır ki, insanlar öz aqibetleri haqqında daha derinden düşünsünler. Özlerini bu yola hazırlasınlar.

Hazırladı: Meşhedi Xanım

<< 1 [2]