Günün birinde sehrada iki qum denesi qarşılaşmış ve bir-birlerini çox sevmişler. Uzun bir müddet çox yaxın olmuşlar.Bir-birlerini yanlarında, canlarında olaraq sevmeyi öyrenmişler.Ve bir gün külek esir,qum denelerinden birini yerinde saxlayıb, digerini bir az uzağa atır.Çox uzaq deyillermiş,amma yene de bir-birilerini göre bilmirlermiş.Sevgileri ise heç azalmamış,yenede bir-birilerini sevmeye davam etmişler. Bir-birlerine çatdıra bildikleri sesleriyle, xeberleriyle yaşayırlarmış ve artıq görmeden Sesleri ile sevmeyi öyrenmişler.Bir gün biri digerine "sevgimizin sonsuza çatmaması üçün eyni anda bir arzu arzulayaq" demiş. İkisi de eyni anda bir arzu arzulamış ve tam o anda fırtına çıxmış. Bu qovuşmamız,sevgimizin sonsuza qeder davam etmesi ola biler deye ikisi de özlerini fırtınaya atmışlar.Gözlerini bağlayıb fırtına dayandığında sevgilerinin yanında olmasını arzulamışlar.Fırtına o qeder qüvvetliymiş ki, o güne qeder illerce yerlerinden terpenmeyen qumlar bele başqa yerlere sovrulublarmış.Fırtına günlerle davam etmiş qum deneleri de oradan-oraya sovrulumuşlar. İkisinde de bir sebirsizlik olmuş.Fırtına dayanmamış eksine artırmış.Fırtına dayanmaq bilmedikce onlarda Sebrle sevmeyi öyrenmişler.Günler keçmiş sonunda fırtına dayanmış gözlerini açdıqlarında ikisi de özlerini başqa alemde tapmışlar.Bu fırtınanın onları birleşdireceyine o qeder inanmışlar ki bir-birlerini yanlarında tapa bilmeyince üreklerinde derin bir keder hiss etmişler ve Kederlesevmeyi öyrenmişler. Özlerine bir az geldiklerinde ikisi de bu fırtınayla başqa başqa yerlere sovrulduqlarını anlamışlar. Bir an ölmek istemişler amma sonra bir-birlerini heç görmeden, Mesafelere, maneelere baxmayaraq sevmeyi öyrenmişler. "Evvelki kimi çağırsaqda sesimiz çatmaz ki bir-birimize" demişler. İkisi de yeni yerlerinde heç kimle danışmamışlar ve illerce susmuşlar.Her zaman yeni bir fırtına ümidiyle bir-birlerine xeyanet etmeden gözlemişler. Belece Ümüdle sevmeyi öyrenmişler.İller keçmiş amma sevgileri heç

[1] 2 >>