Yene tenhayam... Yene seni düşünürem... Sensizlik ezab verir mene... Ağıl dözmedi Üreyin bu iztirablarına ve sanki bir mübarize başladı içimde:

Ağıl: Nedir derdin, nedir bu iztirabların sebebi ?
Ürek: Sevdiyimden ayrı olmağım.
A: Sevdiyin !? Sen onu sevirsen?
Ü: Sevirem.
A: Bu sene ele gelir.
Ü: Yox, bu heqiqetdir.
A: Heqiqet... Heqiqet odur ki, sen özün özünü aldadırsan.
Ü: Yalan deyirsen!
A: Yalan deyirem? O zaman cavab ver suallarıma.
Ü: Buyur.
A: Demek sen onu sevirsen.
Ü: Sevirem! Sevirem! Sevirem!
A: Çoxmu sevirsen ?
Ü: Her şeyden çox.
A: Onun bundan xeberi varmı ?
Ü: Yox.
A: Senin onunla her hansı yaxın münasibetin varmı?
Ü: Yox.
A: Demeli onun xasiyyetine yaxından beled deyilsen?
Ü: Yox.
A: Yaxşı, bax onda neyini sevirsen sen onun? Sadece xarici görünüşünümü?
Ü: ...
A: Susursan, çünki qebul elemek istemirsen bunu, amma bu beledir. Onu sevdiyini söyleyirsen, amma yaxından tanımırsan, yeni onun müsbet ve ya menfi xüsusiyyetlerini bilmirsen. Bele çıxır ki, sen onu yox, o gözelliyin timsalında xeyalında canlandırdığın ideal bir qızı sevirsen. Onun yerinde başqa bir gözel qız da ola bilerdi. Ne ise, davam edek. Bu sevgiden ne gözleyirsen? Meqsedin nedir?
Ü: Men bu sevginin qarşılığında ondan heç ne gözlemirem, onun varlığı besdir mene.
A: Bax bunu ise men qebul elemek istemirem. Demek bu sevgi deyil, sadece gözelliye olan vurğunluqdur. Sevgi - sevdiyine qovuşmaq arzusudur, onunla birlikde olmaq isteyidir.
Ü: Ele bilirsen men bunu istemirem !?
A: Bunun üçün konkret bir addım atmısanmı ?
Ü: Yox.
A: Niye ?
Ü: Bu mümkün deyil, menden asılı olmayan sebebler var.
A: Belke qorxursan?
Ü: Neden?
A: Belke onun seni qebul etmeyeceyinden? Belke onun senin xeyalında canlandırdığın kimi olmayacağından?
Ü:...
A: Yene susursan. Ne vaxta kimi davam edecek axı bu hissler? Ne vaxta kimi özünü inandırdığın bu sevgiden ezab çekeceksen?
Ü: Ne qeder ki, sağam, Ne qeder ki, üreyim döyünür seveceyem onu.
A:

[1] 2 >>