Bir gün dünya heyatında hemişe pislik işleyen bir adam, Cehennemin qapısında bir melek ile qarşılaşdı. Melek adama bele seslendi: Bura girmemeyin üçün, heyatda iken tek bir yaxşılıq etmiş olmağın yeter. Yaxşı düşün! Uzun müddet düşünen günahkar adam, nehayet xatırladı! Bir defesinde meşede gederken yolunun üzerinde bir hörümçek görmüş ve ona basmamaq üçün yolunu deyişdirmişdi. Heyecanla bu yaxşılığını dile getirdi. Melek gülümsedi ve bir hörümçek toru endirildi. Adam tora dırmaşaraq Cennete gire bilecekdi. Adam tora dırmaşıb yuxarı çıxarken, Cehennemle cezalandırılanlardan bezileri de bu fürsetden yararlanmaq isteyerek tora dırmaşmağa başladılar. Amma adam döndü ve torun her kesi daşımayacağından qorxaraq onları itelemeye başladı. Ele bu anda, tor heqiqeten de, qopdu ve digerler ile birlikde adam da Cehenneme düşdü. "Heyf" dedi melek. "Qorxaqlığı, heyatında işlediyi tek yaxşılığı da pisliye çevirdi. O insanlara qayğı göstere bilseydi, torun her kesi daşıya bileceyini görecekdi".