Varlının biri öleceyinden ve qebirde tek qalacağından qorxurmuş..."Öldüyüm gece kim qebire menimle birge girse ve sabaha qeder menim yanımda qalsa servetimin yarısını ona bağışlayıram" deye vesiyyet etmiş....
Ölenden sonra "Kim qebirde sehere qeder qalmaq isteyir?" deye axtarmağa başlamişlar...Heç kimi tapmamışlar...Sonunda bir qul gelmiş:
"Menim sadece bir ipim var...Başqa itirecek hec neyim yoxdur.Sehere qeder qebirde qalsam varlı olacam" fikri ilı qebul etmiş...
Qulu vefat eden varlı ile birlikde defn edirler...Ve defn edenden bir az sonra sorğu-sual melekleri gelir...Melekler görürler ki, qebirde bir ölü ve bir de canlı var...Melekler fikirleşirler ki, ölü onsuzda elimizdedir...Birinci dirini sorğu-sual edek...Başlayırlar quldan...
" -O ip kimindir? Hardan aldın? Niye aldın? Nece aldın? Harada istifade etdin? "
Ve belece sehere qeder sorğu-sual davam etmiş, amma sorğu-sual hele de bitmemiş...Seher açılan kimi qul qebirden cıxmış ve gelmiş eve...Eve gelen kimi buna deyirler ki, gel servetivi götür..Bu senin haqqındır...
İstemirem...Men sehere qeder bir ipin hesabını vere bilmedim...O qeder servetin hesabını nece verecem..Istemirem !!!
.
.Pahhatonnan aye uje o biri dunyadada rüwveti yigiwdiriblaree. Zarafat etdim. Super hekayedi ama unutmayaqki hamimiz etdiklermizin hesabini vereceyik
Maraqli oldugu qeder de duwundurucu olan bele gozel hekayeni yazan insana derin ehtiram ve tewekkurumu bildirirem.
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç