Bir ressam olur. Bu ressamın gözünün qabağında en yaxın dostunu öldürürler. Ressam dostunun ölümüyle barışa bilmir. Ağlayaraq bir eser çekmeye başlayır. Eseri dostuna hesr eliyir. Istiyir ki, bu eseri hamı görsün. Eseri sergiye çıxarır. Varlı bir şexs esere sahib olmaq isteyir. Ressama küllü miqdarda pul teklif eliyir. Ama ressam onunla razı olmur. Eseri dostuma hesr elemişem. Bu eserin qiymeti yoxdu deyir. Sergi bitir. Ressam sevgilisine zeng edir. Öyrenirki sevgilisi sergiye gelerken, onu maşın vurub. Tez xestexanaya gedir. Hekimden soruşurki, qızın sehheti necedir? Hekim deyir.. Bu qızı ancaq bir nefer emeliyyat edib sağalda biler. Yaşlı professor. Emeliyyat heç cüre pulsuz olunmur. Ne ressamın, nede qızın ailesinin imkanı olmurki emeliyyat etsinler. Ressam düşünürki, dostuna hesr etdiyi eseri sata bilmez. O eserden çekmek ûcün gerek ölüm ve qan görsün. Ressam xestexanadan çıxr. Yolda bir yaşlı kişi görür. Qurbanını teyin edir. Yaşlı kişini öldürür ve eseri Çekir. Sergiye aparıb hemin varlı şexse satır. Pulu alıb xestexanaya qayıdır. Hekime pulu verib qızı emeliyyat etmeklerni istiyir. Hekim deyir... Bir neçe saat bundan evvel professor bura gelerken, bir binanın blokunda öldürülüb. Ressam dizlerni yere qoyub ucadan qışqırır. Cûnki onun öldürdüyü yaşli kişi hemin professor idi. Qız ölür. Ressam seheri gün öz otağından özünü asmamışdan qabaq 3 söz yazır. İncesenet, ölüm ve sevgi.