var deyirdi oraya gedeceyem bir gün, özümden kenara, içimde bir yerler var.
Susurdu.
Gözlerinde saxladığı zamanın merhemetsiz yanını ve bir terefinden axıb geden an gelib deli olmasına sebeb olurdu. Qurbağanı bir öpüş ile şahzadeye çeviren nağıl qehremanı kimi idi.
Keslerin oxumadığı, oxuduğu anlarda bele qorxub yarıda buraxdıqları.
O tanrının yaratdığı bir öpüş idi.
Üreklerden öpenlerin nesili tükendiyi heyat parkında xülyalarını yellendirmek üçün sıra gözleyen kiçik bir qız uşağı o.
Haradasan deye zamanı sorğuladığım kiçik uşaq. Sessiz, narın, güclü, özünden böyük…

Bu menem...

<< 1 [2]

Melaminka [OFF] (25.03.2011 / 17:55)
Ka$ hec böyumeseydik, hep u$aq olaraq qalsaydiq... Böyumek cox cetindi... Hekaye super idi.