Denizi hediyye verirem sene...
Men dedim, sen baxdın, sen gülümsedin.
Göylerin şefeqi düşdü üzüne.
- Men ise... göyleri verirem, - dedin...


Ayrıldıq qeribe hediyyelerle,
Göyler eşqim kimi mene ezizdir.
Ayrıldıq denizle, ağ lepelerle,
Nece aparasan? Deniz denizdir.

Denizi verdim ki, sene hediyye,
Geldiyim sahile gelesen bir de.
Meni görmeyende o menem - deye,
Menimle danışıb, gülesen bir de.

- Eger görüşmesek, bize dağ olar,
Dedim, neçe defe bele dedim men.
Deniz sahiline qayıtmaq olar,
Göylerin sahili varmı, gedim men?!

Düşündüm, ayrıldıq gelenden beri,
Sen menim eşqime çıraq olasan.
Onunçün verdinmi mene göyleri,
Menden göyler qeder uzaq olasan?!

Men bir denizem ki, eşqim seherdir,
Seni düşünürem, ezizim, yene.
Menim dalğalarım xatirelerdir,
Qoy çatsın qelbinin
sahillerine.
Esl mehebbet ki, böyük hünerdir,
Coşar ümman kimi teze arzular.
Menim dalğalarım
xatirelerdir,
Orda tufan da var, burulğan da var.
Denizem, eşqimden qaçmaq hederdir,
Men ki, adlayıram çölü, çemeni.
Menim dalğalarım,
xatirelerdir,
Gece de, gündüz de tapacaq seni.

İstesen yuxuna gelerem senin,
gelerem deniz kimi.
Üzüne inciler çilerem senin,
çilerem deniz kimi.
Yoluna şefeqler seperem herden
seperem deniz kimi.
İstesen üzünden öperem herden,
öperem deniz kimi.
Adını qelbinin sahillerine
yazaram deniz kimi,
"Sevirem" söylesen bir axşam mene,
Susaram deniz kimi,
Susaram deniz kimi.


Dünyada sakitlik aramadım men,
Güneş kimi parla,
seher kimi gel.
Göylertek yuxuma gelmek istesen,
Sen aylı, ulduzlu göyler kimi gel.

Adla qucağından gur tufanların,
Men baxım axşamdan sehere kimi.
Adla ağ yoluyla kehkaşanların,
Parlasın her ulduz xatire kimi.

Gel, qış gecesinde,
yaz seherinde,
Denizi göylerden ayırmaq olmaz!
Sonsuz kainatın üfüqlerinde,
Sen görüş vaxtını şimşeklerle yaz!
Men gerek neğmetek seni dinleyem,
Sen menim eşqimle, üreyimlesen.

Ne qeder göyler var, men seninleyem,
Ne qeder deniz var, sen menimlesen.