Yene varaqlandı könül kitabım
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!
Düşündüm gül açır, bülbül oxuyur
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!
Sineme bir eşqin sazını asdım,
Her könül neğmemi o dedi, yazdım.
Çox eşqin sesine qulaq da asdım
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!
Gah odsuz, alovsuz pervane oldum,
Eşqinle gülecek divane oldum.
Belke yüz gözele bigane oldum
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!
Qem-keder üzüne tutanda perde
Qemlendi çaylar da, şelaleler de.
Sandım-doğur güneş, gülür seher de
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!
Sensiz bir anıma dedim bir ildi,
Derdimi ne bacı, ne ana bildi...
Mehebbet önünde qeddim eyildi
Bir senin, bir senin eşqinle, gözel!