Ne vaxtsa çoxdan mende 3 qiymetli şey var idi, 3 xezine, hansıları ki, men saxlayırdım ve qoruyurdum...
Onlardan birincisi - sevmek bacarığıdır, qalıqsız özünü vererek; sevmek, heç neyi evezinde teleb etmeden; bütün ruhun ve qelbinle sevmek
İkinci xezine - inanmaq bacarığıdır; inanmaq, heç neye baxmayaraq; en yaxşıya inanmaq; son nefese qeder inanmaq.
Ve üçüncü - gözlemek bacarığı; daima gözlemek.
Evvelce men inanmağı unutdum... insanlara inanmağı unutdum ve özüme, semaya ve axmaq horoskoplara, gözel kitabçalara ve tarixlere. Düzdür, mene danışırdılar ki, men sadece sadece böyüdüm. Amma eger böyümekse-demeli meyus olmaq, men bütün heyatı boyu sadelövh uşaq qalmağı üstün tutacam.
Sonra men gözlemeyi unutdum. Çünki, eger sen inana bilmirsense, sen çetin ki, gözlemeyi bacaracaqsan. Men artıq Yeni ili gözlemirdim, çünki inanmırdım ki, o mene neyise yaxşını getire biler. Şahzadeni gözlemirdim, çünki inanmırdım ki, o mövcuddur. Heç neyi gözlemirdim.
Ve indi mene ele gelir ki, men kenarda durmuşam,bir gözel seher men o fikirle oyanacağam ki, sevgi-melodramları çeken rejissorların keşfidir.
Ve men bilmirem, nece bütün bunlardan xilas olum ve hara gizlenim...

*____ZuZu_EmOcKa___* [OFF] (18.03.2011 / 02:39)
sagol bitowum.

*=PRiNCeSSa=* [OFF] (14.03.2011 / 12:23)
Super