Her insan “son”da bir daha heç kimi bele sevmeyeceyem, heç kime bele vurulmayacağam kimi fikirleşir. Xüsusen qızlar şişmiş gözleri ile elinde yaylıq onun ne etdiyini düşünmekden başqa heç ne etmirler. “Eminem, bütün gün kefdedir... Allah bilir, kimlerle gezir... Belke de çoxdan birini sevir artıq... meni unudub...” Bunlar yeni ayrılan qadının düşündükleridir.

Eslinde ise çox vaxt ele ilk ve tez unudan qadınlar olur. Qadınların fikrine göre, ayrılığa ancaq onlar pis olur, ancaq onlar yas tuturlar. Eksine, kişiler de ayrılıqlardan tesirlenirler. Üstelik de terk eden qadındırsa, onda ezabları daha artıq olur. Haminin ağlına gelir: niye? Lent.az size bunun sebeblerini teqdim edir:

1. Kişiler ayrılanda özlerini yalnız ve müdafiesiz hiss edirler...

Hadiseye qadın terefinden baxsaq, qadın hadiseni en ince detalına kimi refiqesine danışır. Qadın kişinin ayrılıq hekayesini kiminlese bölüşmemeyini qarşı teref üçün önemi olmadığı ile elaqelendirir. Eslinde ise kişilerin çetinliklerini qadınlar qeder danışmamalarının tek sebebi heddinden artıq meyus olduqları ve danışmağın onlar üçün daha da çetin olduğunu düşünmekleridir. Qadınlar dostları ile danışdıqca özlerini tek hiss etmirler ve özlerini daha tez ovundura bilirler, daha tez özlerine gelirler. Sevgilileri ise... “Heç pis olmadım da... ne idi dözmüşem bu vaxta kimi ona...” deye danışıb güclü olduqlarını sübut etmeye çalışırlar. Lakin bu veziyyet onları daha da çetin psixoloji veziyyete salır.

2. Kişiler özlerini de aldadırlar...

Kişiler ezab çekdiklerini, dünen yanında olan sevgilisi üçün deli kimi darıxdığını ve onsuz qalmağın ne qeder çetin olduğunu bilseler de, qebul etmek istemirler. Özlerini ayrılıqdan tesirlenmediklerine inandırmağa çalışırlar. Bunu büruze vermeseler de bu derd onların içden yeyib mehv edir ve ezabları artır gün-günden azalmaq yerine...

3. Qadınlar bir müddet sonra başqası üçün qollarını açırlar...

Artıq yas bitib. Çekilmesi lazım olan ayrılıq yası başa çatıb... Qadın bir müddet

[1] 2 >>