Heyat nedir? O gece vaxtı ateşböceyin işığıdır. O qış gelen zaman bizonun havadakı nefesidir. O ot üzerinde uzanan kölgedir, o günbatanda yox olan kölgedir.
Dünyanı sev. Onu sen valideynlerden miras almamısan sen sadece onu gelecek övladlarından borc kimi götürmüsen.
Axırıncı ağac kesilende, axırıncı çay kirlenende ve axırıncı quş ölende bax ancaq o zaman anlayacaqsızki pulu yemak olmur.
Evlilik heyatının birinci gününde yeni aile qumuş iki genc bir-birinin gözlerine baxıb, özlerinden soruşurlarki heyatlarının sonuna kimi xoşbext ola bileceklermi. Eger yoxsa onlar ayrılırlar ve xoşbextliyini axtarmağa başlayırlar. Eger ayrılmayıb heyatlarının sonuna kimi narazılıqla yaşayarlarsa onda bizim ağ insanlardan ferqimiz olmazdı.
Yalandan özünü yuxulu gösteren insanı heç vaxt oyada bilmezsen.
Böyük Ruh qüsursuz deyil. Onun işıqlı ve qaranlıq terefleri var. Ve herden biz qaranlıq terefinden daha çox şey öyrenirik.
Mene baxın. Men kasıb ve acam. Amma men xalqımın başçısıyam. Bize var-dövlet lazım deyil. Biz sadece öz övladlarımıza düzgünlüyü öyretmek isteyirik. Bizim isteyimiz sülh ve sevgidir.
Hetta senin susqunluğun duanın bir hissesi ola biler.
Ağ insan paxıldır. O cibinde burun desmalı gezdirir. Ve sonra ona fırxınır. Ele bil nese qiymetli bi şeyi itirmeyden qorxur.
Biz kasıbıq, çünki düzgün insanlarıq.
Bilik her bir şeyde gizlenib. Ne vaxtsa dünya böyük kitabxana idi.
Menim oğlum heçvaxt kend teserrüfatı ile meşğul olmayacaq. Çünki hemin işle meşğul olanlar yuxu görmürler. Müdrikliyi ise biz yuxulardan öyrenirik.
Biz kilselere getmirik çünki onlar bize ancaq allah haqqında mübahise etmeyi öyredirler başqa heçne.
O zamanki insan bir gün dua, altı gün günah edir onda Böyük ruh qezeblenir, Pis ruh ise gülür.
Ne üçün siz sevgi ile elde ede bilmediyiniz bir şeyi gücle, zor tetbiq etmekle götürürsüz.
Evvelki vaxtlar çox gözel idi. Qocalar evlerinin bacası altında uşaqlarla güneş onları mürgüledene kimi oynayırdılar. Qocalar uşaqlarla hergün oynayıdılar. Ve

[1] 2 >>