Sebr ruhun melakesidir, gözel bir xasiyyetdir. Dözülmesi çetin ve nefse ağır gelen şeylere qatlaşmaq ancaq sebr ile olur. Her cür biabırçılığın sebebi sebrsizlik veya gerekdiyi qeder sebr göstermemekdir.
Sevgili Peyğemberimiz s.e.s.yaxın dostu Hz. Ebubekr ile oturmuşdular. Medinenin isti günlerinden idi. Biraz sonra içeri bir adam girdi. Etrafına baxdıqdan sonra Hz. Ebubekrin yanına oturdu. Ve hemin deqiqe Hz. Ebubekire çirkin sözler deyib, tahqir etmeye başladı.
Hz. Ebubekir sebrle dinleyirdi. Hadiseye şahid olan Hz.Peyğember s.e.s. bu hörmetsiz insanın heddi aşan çirkin sözlerinden narahat olsa da bir müddet susdu. Hörmetsiz insan kimin hüzurunda olduğunu bilmirmiş kimi davam edirdi.
Bu insanın çirkin sözlerinden narahat olmağa başlayan Hz. Ebubekr dayana bilmeyib heddi aşmadan, bu insana cavab vermeye başladı. Hz. Peyğemberin hüzurunda olan Hz. Ebubekr biraz daha sussa Hz. Peyğemberin narahat olacağını düşünerek cavab vermişdi. Hz. Ebubekrin cavab vermeye başladığı an Peyğemberimiz s. e. s. ayağa qalxıb, oranı terk edir. Hz. Peyğemberin uzaqlaşdığını gören Hz. Ebubekr telaş içinde Peyğemberimiz s.e.s.-in dalıyca qaçır, diger terefden de heyecan ve qorxu içinde deyir:
-Ey Allahın elçisi, sizi narahat edecek bir şey eledim? Yalnış bir şey elemişemse Allaha meni bağışlaması üçün yalvarıram.
Hz. Peyğember çox sevdiyi dostuna bele buyurdu:
-Ebubekr! O adam sene küfür edib, sataşmağa başlayanda sen sebr etdin, susdun. O anda Yüce Allahın yolladığı bir melek senin adına o adama cavab verir, sene dua edirdi. Sen susduqca melek seni qoruyurdu. Ele ki, sen de cavab vermeye başladın, o anda melek oranı terk etdi ve ora şeytan girdi. Men şeytanın olduğu mühitde durmaram. Menim oranı terk etme sebebim bu idi.
heqiqetende sebr gozel weydi,Sebirli olun,bu yaziya gore de twk
»Oxu zalına keç