Soyuq bir payız axşamı idi. Hava qaralmış, yağış başlamışdı. Xeyallarımıza yağış yağırdı Gözlerin donuq bedenin halsız idi.Sen gedirdin.Sanki qalmaq isteyirdin. "baharda dönerem" demişdini xatırlayırsanmı ?"Meni unutma gözle.--" Men seni unutmadım sevgilim, men seni unutmadım. Bütün qış baharda döneceyin günün xeyalı ile qızındım. Kiçik öpüşlerle oyandırıb güneşin doğuşunu gösterecekdim sene. Çiçeklerin, denizin, güneşin dadına birlikde baxacaq, gün batımlarında denizle birleşen üfüq xettini birlikde seyr edecek, ay işığında xoşbextlik mahnımızı söyleyecekdik.









Sene benzeyen her şeyi sevdim men. Sevdiyim her şeyde senden izler vardı. Axtardığımı tapdım sandım amma yanıldım , tapdığım sen deyildin. Olmadıq zamanlarda ağılıma düşdün, vaxtsız yaralandım.
Her seher seni tapmaq üçün yollara düşmek geldi içimden amma gede bilmedim. Tekliyin ağrısıyla tenha qaldım her gece.Unutdum pis sözlerini Unutdum qapında gözledildiyimi. Unutdum telefonlarıma cavab vermediyini unutdum. Bir tek seni unutmadım sevgilim, bir tek seni unuda bilmedim.Hemişe dönmeyini gözledim.
Öyreşdim sevdiklerimin yoxluğuna. Amma tekliye öyreşe bilmedim, hesrete öyreşe bilmedim, sensizliye öyreşe bilmedim.









Hemişe dönmeyini gözledim. Ola bilmedi gülüm bir araya gele bilmedik. Halbuki daha yolun başındaydıq, tumurcuqduq daha çatlamağa hazır. Bahar gelmeden ayrıldıq. İndi artan tekliyim , böyüyen yoxluğun var içimde. Divarlarda gözlerinin izi , qapı qollarında barmaq izlerin gizli.
Sen haradasan sevgilim, varlığın harada?.Bir fesil keçdi, sen dönmedin.Yeniden yaz geldi sen gelmedin.Xeyallarım bele dağınıq deyildi evveller. Hesret bu qeder böyümemişdi. İndi köçeri olmuş üreyimle her seher seni tapmaq ümidi ile yeni seferlere çıxıram.Bir yaz seheri inanıramki tapacam seni