Gözel bir bahar günü, kor bir adam dilençilik edirmiş. Dizlerinin dibine bir lövhe qoymuş. Üzerinde “Kora Kömek Edin” yazılmışdi. Hamı dilencinin qarşısından keçib gedirmiş. Bir REKLAMÇI bunu görmüş, lövheni götürmüş arxasına ne ise yazmış. Sonra lövheni öz yerine qoymuş. Ne olursa oldu... Lövhedeki yaziyi oxuyan her gelib keçen başlayır dilençinin qarşısındakı papağa pul atmağa. Dilençinin papağının ağzına kimi dolmasına sebeb olan reklamçının bele cümle yazması idi:

“GÖZEL BİR BAHAR GÜNÜ... AMMA MEN BU BAHARI GÖRE BİLMİREM..."