Hemişe esebi yanımı gördünüz , sükuta çatmaz xülyalarımda...
Hemişe müeyyen namelum yaralara sındım ,ağrıtsanız da ses vermezdim...

Mene yaraşmaz qışqırıqlarım vardı ...
Bilmediniz...
Fırtınalar qopardım denizlerden uzaq...
Sahiller içinde...

Ah düşlerim...
Su üstüne çıxmağa qorxan xülyalarım...

Kütleni çox severdim...
Ele tekdim yeni...
Kimsesiz...

Görmediyim çox yer vardı. ..Bilmediyim...
Amma men çox insan bildim...

Ve gördüm ayrılığın ölüme benzer sızıları vardı...

"Ölüm ne bilsin sızlattığını..."

Sevdiyim çox şey vardı. ..Bezmeden qorxmadan sevdiyim...
Amma vidaları oldum sevmedim...

"Sen mene hemişe getmek üçün geldin..."

İsteyerdim ki, hemişe iller sonranıda arzulaya bilim...

"men heç uzaqları arzulamadım..."

Çox gelen olar buralara. ..Çok su içen bu bulaqdan...
Çox toz yığılar üreyimde. Üstelik desmal hemişe sol elimde...

Çox geden olar buralardan. ..Ne de çox divar var üzerime yıxılan...

Bir demli çay,
Bir dost söhbeti.
Ödemekle bitmir günahların evezi...

Kimse qaldığını söylemir gederken...
Kimse qalanını da aparmır yanında...
Kimse bilmir kimin gözü , kimin ardında...