hakimiyyeti dövründe Şam ehalisini ele “terbiyelendirmişdi” ki, onlar din barede az da olsa, xeberdar deyildiler. Onlar Müaviyenin sözüne can-başla boyun eyib tabe olurdular. Müaviye bu müddetde Şam ehalisini tekce nizami ve siyasi cehetden öz emri altına almamış, üstelik öz dediklerini onlara İslam telim-terbiyesi kimi qebul etdirmek üçün onları, fikri ve mezhebi cehetden de kor-korane yetişdirmişdi. O,özünemexsus hiylesi ile bu sahede öz isteklerine nail oldu. Bunlar hamısı nezeri celb eden meselelerdir. Onun Hezret Eli kimi bir şexsiyyetin (camaatın fikrinde) esl simasını deyişdirmek üçün işletdiyi hiyleleri, o Hezreti söymeyi bir bidet kimi cemiyyetde yaydığını hamı bilir. Peyğember (s) (İslamın qocaman, pak ve doxsan yaşlı mücahidi) Emmar Yasirin zalımların eli ile şehadete yetişmesi barede qabaqcadan xeber verdiyi halda, Emmar Yasir Siffeyn döyüşünde Hezret Elinin ordusunda şehid olduqdan sonra Müaviye adam aldadan hiylesi ile Şam ordusu arasında xeber yaydı ki, Emmarın qatili Elidir. Çünki onu döyüş meydanına Eli göndermişdir.

Müaviyenin adamlarının erkek deveni dişi deveden seçe bilmemeleri, Müaviyenin rehberliyi ile heftenin üçüncü günü biabırçı şekilde cüme namazının qılınması da bir daha bu menanı tesdiqleyir. Bunlar o qeder aydın meselelerdir ki, daha elave izahata heç ehtiyac da yoxdur.

Beni–Ümeyyenin çirkin hökumeti eks tebliğler ve şexsiqerezler neticesinde Peyğemberin (s) pak ailesini Şam ehalisinin fikrinde pis, pozğun, bunun müqabilinde ise Beni–Ümeyyeni Peyğemberin (s) ailesi kimi qeleme verirdi. Bele ki, tarixçiler yazırlar: «Abbasilerin qiyamının qelebesinden sonra Ebül Abbas Seffah hakimiyyete gelende, Şam emirlerinden on neferi onun yanına gedib hamılıqla and içerek bildirdiler ki, biz (sonuncu Emevi xelifesi) Mervanın ölümüne qeder peyğemberin Beni–Ümeyyeden başqa qohumu olduğunu bilmirdik. Nehayet siz hakimiyyete geldikden sonra biz bunu bildik.»

Buna esasen, tarix kitablarında yazılmış aşağıdakı ibareleri oxuduqda heç de

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 20 >>