Dediler: “Memuniyyetle, ey Peyğember(s.) balası!”. onunla birge onun menziline geldiler. Hüseyn ev ehline buyurdu: “Evde ne varsa, qonaqlar üçün getirin”.

Hezret Hüseyn(e.) Üsame ibn Zeydin (xestelikle bağlı) görüşüne getdi. Üsame Hüseynı gören kimi dedi: “Ah, bu qem qüsse elinden!”. Hüseyn buyurdu: Qardaşım, neden qemlisen?”. Dedi: “60000 dirhemlik ağır bir borc var öhdemde”. Hüseyn: “Nigaran olma men ödeyerem – dedi. Üsame: “Qorxuram ecelim möhlet vermeye”. Hüseyn: “Arxayın ol, ne qeder ki, dirisen men senin borcunu vereceyem”. Ravi deyir: “Hüseyn Üsamenin ölümünden qabaq bütün borclarını ödedi”.

Ereb köçerilerinden biri Medineye geldi. Sexavetle, kerametle en yaxşı adamı soraqladı. Dediler: “Axtardığın Hezret Hüseyndir.” Ereb mescide daxil olub Gördü ki, Hezret namaz qılır. İmamın yanına gelerek, şerle ehtiyacını dile getirdi. Hüseyn eve gelib, Qenbere buyurdu: “Hicaz malından bir şey qalıbmı?”. Dedi: “Beli qırx min dinar.” “Hamısını getir, bizden daha layiqli biri var, pula möhtacdır.” Hüseyn evin qapısını yarımçıq aralayıb, pulları erebe verdi. Şübhesiz, İmamın bele etmekden meqsedi bu idi ki, ereble göz-göze gelmesin ve o, xecalet çekmesin. Ereb pulları götürüb ağlaya-ağlaya dedi: “Meger az bağışlamısan ki, bele edirsen? Ilahi, bu bereketli ve sexavetli eller nece torpağa gömülecek?!”.

Seccad buyurur: “Atam Hezret Hüseynden eşitmişem ki, eger kimse meni tehqir edib sonradan üzr istese, onun üzrünü qebul eder, bağışlayaram. Çünki Eli ibn Ebu Talib mene babam Peyğemberin(s.) sözlerini çatdırmışdır: “Üzr isteyenin üzrünü qebul etmeyen kes, Kövser hovuzundan su içmez.”

Hüseyn yoxsullar ve elsiz-ayaqsızlarla birge oturaraq deyerdi: “Allah lovğa ve özünü çeken insanları sevmir.” Bir gün yavan çörek yeyen bir deste uşaqla rastlaşdı. Uşaqlar Hüseyndan xahiş etdiler ki, onlarla birge yesin. Hüseyn son derece mehribanlıq ve semimiyyetle uşaqların xahişini qebul edib, onlarla süfre başına eyleşdi. Sonra uşaqları öz evine apardı. Yedizdirenden ve

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 20 >>