Her vaxt imtina etmek üçün sevmişdim seni. Çünki bir gün bir yerlerde biteceyini, bitmese bele bitirileceyini bilirdim; amma heç bir zaman unutmaq üçün sevmemişdim seni.... Başdan qebul etmişdim gedeceyini, üreyimin alovlarla yanacağını.Her şeye baxmayaraq başlamışdım bu sevdaya, göze almışdım meni gözleyen alovları, üreyime batmağı gözleyen iti oxları.... Bütün eskiklerinle qebul etmişdim.Bütün saf duyğularımla sevmişdim seni... Delilik idimi? Bilmirem.... Ve indi gedişini sessiz nefessiz izleyirem. Deyecek tek bir sözüm yox.Çünki bunu bilirdim.Gedeceyini, ardından yaşlı gözlerle baxa qalacağaımı!! Canım çox yanır amma susuram, seninde canın yansın istemirem. Danışsam ,gözlerimden boşalacaq çağlayanı texmin ede bildiyim üçün susuram.İçimde qışqıran üreyimi susdurmaq üçün derin bir nefes alıram.... Get demek gelmir içimden amma getmeyin gerek bilirem. "Ağlama esla.Ardımdan, sonumuz yox idi bizim, erken olması gereken oldu. Bir az canımız ağrıyacaq amma alışacağıq" deyirsen. "Bir azmı??" deyirem içimden BİRAZ!!! ve elave edirsen "Ağlama, ağladığını görmeye dayana bilmerem, kederlenerem.... Üzümde zorakı bir tebessüm susuram. ...İçimden bir qışqırıq qopur: "XOŞBEXT ol iki gözüm ağlamıram". .... Herşeye baxmayaraq sevdim seni sevirem de..... Amma bir şey söylememek, ağlamamaq üçün sıxdığım dodaqlarım mane olur, sözlerin çöle çıxmasına susuram.... Son bir gücle artıq sıxmaqdan qanayan dodaqlarımdan o çox sevdiyim Cezmi Ersözün sözleri tökülür: "Get özünü daha da çox sevdirmeden....." GEDİRSEN....... SUSURAM.....

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (25.07.2012 / 23:10)