O gün.. Özümü itirmiş axtarışa çıxdığım gün. Qaranlıq idi. Ehtimalla tapa bilmeyecekdim özümü. İstediyimi hiss ederek çiyinlerimi dikleşdirib yola qoyuldum. Güneş doğulsa da işıqlana bilmeyecek zülmet bir qaranlığın daha başındaydım. Sonuna qeder davam edebilecemmi bilmeyirem. Ay bele qaranlıq idi o gece. İşıqlanacaqdımı o da göresen içimdeki sönmüş ümidin işığı kimi ? Qeyd edecekdimi o da meni tamamile işıqlanaraq tapdığım üçün özümü ?Yoxsa qalacaqdımı indi ki kimi qapqara dibsiz.Yerimeye davam edirdim yavaş yavaş amma bir o qeder de sebirsiz. Cılız bir işıq yandı sanki içimdeki sönmüş ümidden. Şansmıydı bu yoxsa möcüzemi ? Xeyr xeyr yaxınlaşıram meger addım-addım özüme..
Daha da qüvvetlenir o cılız işıq içimde .Ay da işıqlanır yüngülden. Boşunamı sevinmişdim göresen ? Ya tam tapdım deyerken itirsem yene özümü ? Sebirli olub davam edecekmiydim o işığı parlatmaq üçün yoxsa bırakacaqmıydım qaranlıqla xırmanlaşmağa ..
Addımlarım süretlendi. Üreyim dahamı süretli atır ne ? Daha bir ümidlimi gedirdim indi ?İşıq güclenmişdimi ? Ay parladımı qurtuldumu o dibsizlikden ?
Xeyr, hele deyil.Hissetmiştim halbuki özüm dediyim onu. onsuz yarımam men bir bütün deyilem ki özümün bir parçası o da. Tapacam onu bütünleşecem onunla, yaşamaq daha asan gelir belke o zaman ..
Üreyim delicesine yerinden çıxacaqmışcasına çarpır.Addımlarım qaçar hala geldi. Yaxınlaşdım. Bir neçe addım daha.Döze bileceyemmi göresen ? Bitdi Yolun sonuna geldim. Uçurum ! Dibsiz bir uçurum. .Ruhumu hiss etdim o anda. Sarılırdı özüm dediyim `ona`.
Sonra qarşıma keçdi meni tamamlayacaq yarımım. Gözlerinde bir az hüzn bir az xoşbextlik vardı. Danışdı. Sesini nefes alırmışcasına içime derin-derin teneffüs etdim. Bütün hüceyrelerime sesini yaymaq üçün bir neçe saniye sessizce gözledim. Ne söylediyini o anda ferqine vardım. Sual soruşan baxışları hele üzerimde idi. Söylesemmi, söylesem de anlayacaqdımı ?Hele susurdum. Gözlerindeki hüzn hirse çevrildi. Gece qara gözleri üreyimi deşercesine iti
Eline quvvet maraqli idi. Twk
Eh
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç