Getdin...
Men arxandan sadece baxdım.. Halbuki deyilesi o qeder çox sözüm var idi ki...
“Gedişinle qaranlığa mehkum edeceksen günlerimi.. içimdeki ateş sönecek ve bir daha heç kim o ateşi alovlandıra bilmeyecek..” deyecekdim, amma DEYE bilmedim..
Ruhumu alıb da getdin...yaşam eşqimi alıb da getdin..
Meni sensizliye düçar edib de getdin...

Getdin..
Gedişini görmemek üçün gözlerimi yumdum. Canım ele ağrıyırdı ki, o an elimi, qolumu yerinden qopartsalar bele hiss etmezdim,yeqinki.. İçimdeki bu ağrı yaş olub axmalı idi gözlerimden, amma
AĞLAYA bilmedim..
Ömrümü ömrüne, ruhumu ruhuna teslim etmişdim... Getmeyinle ömrümü, ruhumu, hisslerimi de apardın sanki..

Getdin..
Okeanın ortasında kürekleri qırılmış bir qayıqda dalğalarla boğuşan denizçiyem indi.. Gedişinin ertesi günü heyatıma qaldığım yerden başlayacaqdım eslinde, amma BAŞLAYA bilmedim..

Getdin..
Amma Söz verdin – döneceyine! Gedişinle Cansız, ruhsuz, sevgisiz qalan cismimi yeniden canlandıracağına söz verdin...

Sensiz keçen ilk gecemdi.. Aymı her zamanki kimi aydınlatmır qaranlıq gecemi, yoxsa menemi ele gelir..?!
Ulduzların parıltısını menmi görmürem yoxsa heqiqetenmi yoxa çıxıblar..?!
Yox....yox... Her şey yerinde ve evvelki kimidir...deyişen menim onlara baxışımdır sadece.
Senle daha bir gözel görünürmüş ayın her yanı aydınlatan nuru, ulduzların 1-1 ile yarışırcasına parıldamaları..

Qayıt ömrüme..yeniden qayıt...
Qayıt ki, üreyim eşqinle döyünsün, nefesim nefesinle isinsin, gözlerim gözlerinin gözelliyi ile baxsın bu fani dünyaya..
Canım canınla canlansın...

Gözlerim gözlerinin yolunu gözleyir... QAYIT ÖMRÜME!

Üreyi eşqle döyünenlerin MEKANI

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (25.07.2012 / 23:09)