uyğunsuzluq ne qeder çox davam ederse, o qeder de her bir kiçik hadiseden inciklik, kobud münasibet, esebilik halları meydana çıxır. Yaranmış veziyyet üçün bütün mesuliyyet hemin tereflerden birinin üzerine atılır. İkinci teref özünü “zererdide” hesab edir. Seksual münasibetlerin normallaşdırılmasında ikinci “sağlam” terefin öz rolunu başa düşmemesini onun seksopatoloq hekimin qebuluna getmek istememesi, onunla söhbet etmekden imtina etmesi gösterir. Melumdur ki, bele söhbete devet olunanların yalnız 10-15 faizi razılaşır. Ekseriyyet ise redd cavabı vererek “eyibdir”, “bu barede danışmaq olmaz”, “ailede bu esas deyil”, “o günahkardır, qoy o da müalice olunsun”, “men sağlamam”, “men onsuz da her şeyi bilirem” kimi esassız behanelerle mütexessise müraciet etmek istemirler.

Bele münasibetin sadece olaraq cinsi münasibetde nadanlıq, ümumi medeniyyetin olmaması, xeyir görmek meqsedile evlenme, hisslerin soyuması, nikahdan kenar cinsi-elaqeler ve s.
ile elaqedar olduğunu mütexessisler bilir. Cinsi münasibetlerde baş veren uğursuzluğu aradan qaldırmaqdan tereflerden birinin imtina etmesi meselenin müsbet hell olunacağına ümid vermir. Burada en qeribe ve kederlendirici odur ki, növbeti uğursuzluqda er-arvad bütün günahı “kömek göstere bilmeyen” hekimin üzerine yıxır.

Er-arvadın birinin formal olaraq hekime müraciet etmesinin de neticesi müsbet olmayacaqdır. Müayineden imtina eden ve ya hevessiz, formal olaraq müaliceye razılıq veren şexsin özünde cinsi patologiyanın olduğu bir zamanda yene de müalicenin neticesinin müsbet olacağı şübhelidir. Çox vaxt bele de olur ki, özünün qeyri-normal veziyyetinden narazı olmayan er (arvad) cinsi elaqe uğursuzluğunda onun öz günahı neticesinde seksual uyğunsuzluğa meruz qalmış müqabil terefi günahlandırır. İntim heyatlarındakı cinsi uyğunsuzluğu aradan qaldırma» her iki teref ürekden arzuladıqda ve hekime inanaraq onun bütün meslehetlerine emel etdikde konflikt aradan qaldırıla biler.

Qadınlarda seksual pozuntular kişilere

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>