Rüstem seher işe getmeye
hazırlaşırdı . Maşını qarajdan
çıxardarken qızını, Sebineni yolla
geden gördü.
Eyninde gözel bir don, elinde ise
bir mektub var idi.
-- Hara gedirsen?
-- Men...men....ata, men poçta
gedirem.
-- Niye?
-- Bu mektubu göndermeliyem
-- Ver mene men göndererem
senin üçün
Bir an balaca qız çekindi amma
axır ki, mektubu atasına
uzatdı.Atası qoydu maşının
qabaq oturacağına,
qızına el eledi ve yola düşdü.
İşde oturarken mektub
Rustemin
gözüne deydi . Üstündeki ünvanı
oxudu:
Allahım
Cennet
Sema

Mektubu açdı ve oxudu.
"Allahım,
Bu menim sene birinci
mektubumdu. Anam hemişe
deyirdi ki, sen uşaqları
sevirsen
ve onların dualarını tez
eşidirsen.
Menim anam 7ci ad günümden
3
gün sonra vefat etdi. Ona kimi
hemişe xoşbext idim, amma
indi
çooox qemliyem. Atam hemişe
menimle oynayardı, mene
kitab
oxuyardı, amma indi heç
menimle danışmır. Seher
tezden
işe gedir, axşam ise men
yatandan sonra qayıdır. Xalam
deyir ki, artıq içmeye de
başlayıb.
Xahiş edirem Allahım, menim
anamı qaytar. Onsuz bu evde
yaşamaq istemirem. Her gün
mektebe gedende sinif
yoldaşlarımın analarını
görürem
ve meni ağlamaq tutur. Ne
olar
Allahım, anamı qaytar. Eger o
artıq melekdirse ve onu
qaytara
bilmirsense onda meni de
götür
apar. Anamı nece apardın
meni
de ele apar.
Men yaxşı qızam. Anamdan
soruş
deyecek. Hemişe derslerimi
edirem ve otağımı
yığışdırıram .
Söz verirem ki, sene heç bir
narahatçılıq töretmeyecem.
Seni
gözleyecem!
Seni seven, Sebine"
Rüstem mektubu bir yox üç defe
oxudu. Bir az sonra, vefat etmiş
heyat yoldaşı ile ilk defe tanış
olduğu yere getdi. Orda böyük
bir ağac var idi. Ağaca baxa-
baxa
bir neçe saat qızının yazdığı
barede fikirleşdi.Hem özüne hem de heyat
yoldaşına söz verdi ki, deyişecek.
Altı Ay Sonra:
Sebine artıq yerinde yatmışdı.
Rüstem onu yuxudan oyatmaq
isteyende çarpayının yanında bir
mektub gördü.
Ünvanı bele idi:
Allahım
Cennet
Sema
Mektubu açdı ve

[1] 2 >>