Her şey bir Ehtimal idi eslinde; rengli bir şüşenin ardındakı bir merhabayla başlayan.
Eyni seferde yan-yana oturmuş yolçularıydıq ikimizde. Geldiyimiz yerler qeder gedeceyimiz yerlerde ferqli idi belke de... O zaman diliminde kesişmişdi yolumuz, qısacıq bir an üçün, bir dayanacaq müddetinde kim biler...
İlk başda nece can çetinliyi ile söz atarsan yandakı yolçuya; nece danışacaq bir şeyler axtararsan tek başına etdiyin seferde... O utancaqlıq vardı ilk "Salam!"ım da...
Lakin gözündeki işıltını görünce, hiss edince sesindeki ilıq yaz teraveti ve ferq edince içindeki gözellikleri yeni bir seferin xeritesi çekildi könül defterimde.
Bu qeder tez nece qurduq körpüleri deyerken, ferq etdik ki biz yalnız topu oyunda tutmağa çalışan oyunçulardıq. Qol vurmağa heç niyyetimiz yox kimi idi. Belke cesaretsizlik, belke tarazlıqlarımız idi bize manee töreden.
Qonşu iki ölke olduq sonra... Sen yüksek divarları ardında krallığını qorumağa çalışan bir ada; mense en güclü zirehleriyle tehlükeli sularda, serhedlerinde gezen başqa bir ölke...
Torpaqlarımızın gözelliyi, qoxusu, rengi ikimizi de cezb eleyir, amma heç cür baş ede bilmirdik qarşılaşma qorxusuyla...
Sen uzaqlardan zirehimin müqavimetini sınayarken, men divarlarında gizli bir keçid axtarırdım. Amma ikimizde eşiyinde olduğumuz bir döyüşün ferqinde deyilmişik. Bir-birimize yağış qeder yaxın, külek qeder uzaq iki ölkeydik neticede... Senin yüksek divarların heç yıxılmayacaq; menimse zirehim heç deşilmeyecek kimi idi...
Bir şairin şeirinde kimiydik ilk başda, amma sonra anladıq ki,bize aid idi her şey..
Sen "Ehtimallar Daxilimdeki Eşqim" idin !...
Uğruna uzaq diyarlar feth etdiyim. Ve o ehtimalların sonsuzluğundan en gözel olanını seçdim, seni sevdim men. "Ehtimallar Daxilindeki Eşqim" iken "Eşqim" olmuşdun çünki sen..
Eline quvvet maraqli idi. Twk
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç