getirdiyim...Duruşum var idi,üreklere köz salan...
Seni tanıyana qeder...!
Göz yaşlarım quruyub,sehrada suya möhtac qalan torpaq kimi...Artıq gül yox,qanqal bitirirem...Dodaqlarım cadar-cadar olub,çatlayıb...şaxtadan donmuş yer kimi,soyuq ve sönük...
Belim bükülüb,ayaqlarım bedenimi daşımaq istemir...
Bir zamanlar alqışlanan,indi qarğışlanan olmuşam...
Bir qelbim,bir ruhum,bir de men var idim...Severdi qelbim delicesine,uçardı ruhum yasaq nedir bilmeden...
Men var idim,bütün bunlarla fexr eden...
Var idim...!
Seni tanıyana qeder...!
Seni tanıyana qeder...!

<< 1 [2]

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (25.07.2012 / 22:59)