18 yaşı var idi, amma heyatının son günlerini yaşayırdı.Heç vaxt sağala bilmeyeceyi xerçeng xesteliyine tutulmuşdu.Ele hey xesteliyinin derdini çekir, heç yere getmirdi, yalnız evde otururdu.Bu dünyada birce yaxını var idi, odaki anası idi.Nehayet, darıxdırıcı keçen günlerinden bezib şehere çıxdı.Bir çox mağazaların, dükanların qarşısından keçdi ve bir CD satılan dükandan ötüb keçmişdi ki, birden dayandı, geri döndü ve dükandakı bir genc qız gözüne sataşdı.Texminen öz yaşlarında olan genc qız idi.İlk baxışdan sevgi idi, ne idi, heç özü de bilmeden qapını aralıyıb içeri girdi.Qız gülümseyerek ona yaxınlaşdı ve dedi: "Size nece kömek ede bilerem?" Nece gülümseme idi o... Ele ordaca qızı qucaqlayıb öpmek istedi...Kekeledi, özünü itirmişdi.Sonunda yalnız "Beli!" deye bildi.Gözüne sataşan her hansı bir CD.ni göstererek "Men bu CD.ni almaq isteyirem" -dedi.Qız CD.ni götürdü, içeri getdi, az sonra bağlama ile geri qayıtdı.Genc qızdan bağlamanı aldı, dükandan çıxdı, evine döndü.Bağlamanı açmadan otağına atdı.Ertesi gün yene eyni dükana getdi.Yene qıza bir CD gösterdi ,aldı,eve getirdi ve yene de açmadan bir kenara atdı.Günler ele alınıb, eve getirilen CD.lerle keçdi.Qıza ürek sözlerini demeye cesaret ede bilmirdi.Nehayet,üreyindekileri anasına açdı.Anası: "Get qızla danış, burda utanacaq ne var ki?" -dedi.Seherisi gün bütün cesaretini toplayıb hemin dükana getdi, bir CD daha seçdi.Qız gülerek CD.ni götürdü ve arxaya bağlamaya qoymağa getdi.Qız içeride olarken oğlan bir kağıza "Sizinle bir gün görüşe bilerik?" deye yazdı ve altına telefon nömresini elave etdi, kağızı gizlice kassanın yanına qoydu.Sonra bağlamanı alıb hemişeki kimi evine döndü.İki gün sonra evin telefonunun zengi çaldı.Oğlanın anası desteyi götürüb telefona cavab verdi.Zeng çalan hemin genc qız idi.Oğlanla danışmaq isteyirdi.Ana ise ağlayaraq "Oğlumu dünen itirdim, oğlum dünen vefat etdi" -dedi.Oğlunun ölümünden bir neçe gün sonra nehayet anası öz oğlunun otağına girecek cesareti özünde tapdı.Otaqda ortalığa

[1] 2 >>