dedi?!
Seni sevirem!
Yox, bir daha emin idi. Nicatsız bir ömrün heç bir menası yox idi. Düzdür, onun bütün şansları önünde idi bele etmekle sehv edirdi gelecekde bir az da böyüyüb her şeyi derk ederdi.. Amma sebr etmeye gücü yox idi. Artıq bir saat keçmişdi. Tez işini bitirmeliydi. Tez lezvanı eline aldı. Allaha yalvarmağa başladı. Etdiyi günah da bağışlanacaq kimi deyildi. Artıq hazır idi, damara bir xett ve son. Lezvanı qoluna yaxınlaşdırdı birden telefondan zeng sesi geldi. “Bir daha ömrümce kimseyi sevmem, çünki bu bedende yüreğim kayıp..” Bu ses onu diksindirdi axı bu vaxt onu heç kim yığa bilmezdi... He bu keçen il telefonuna yazdığı “zametkanın “ zengi idi. Ekranda bele yazılmışdı “Ömrümün dünyaya geldiyi gün“. Bu ele ömür idi ki, Xedicenin de ömrünü almışdı. Ayla ilk defe idi ki, Nicata bele hediyye edecekdi. Yoxluğunu...
O bir defe de bunu etmişdi, ülgücle qoluna N herfini yazmışdı. Amma intihar üçün yox, Nicata aid bedeninde bir iz buraxmaq istemişdi. Nicat ona menim adımı qoluna yazınca qelbive yaz demişdi..
Ayla pıçıltı ile: Bax Nicat, Ölümüne yazmışdım... İndi de adıvı ölmüme yazıram...
Keçen günleri xatırlayır, unuda bilmirem deye hıçqırıb ağlayırdı. Ağılsız idi o! İnsan da sevgiye göre heyatına son vererdi? Ayla vererdi... Onu heyat prinsipi bu idi öle bilmeyeceyin bir sevgiye göre yaşama!
Ya Nicat? Vicdanı buna tab getirecekdi? Yox, artıq Xedicenin beyni donmuşdu... Elindeki vereqi güzgünün önüne qoydu içine “Ölümümden heç kim günahkar deyil, bu mehz menim isteyim idi“ yazılmışdı.
O bunun çoxdankı planı idi. Anasına ölüm barade tez-tez suallar vererdi. Son dialoqunda anası dedi ki, birden özüvü öldürmek fikrine düşersen ha?
Ayla gülerek: “-Men dünyanı bu gözellikden mehrum qoya bilerem? “ dedi...
Artıq qoyacaqdı... O hemişe intihar edenlere cesretli insan kimi baxırdı. Çünki her kes buna cehd ede bilmezdi. Amma o edirdi!
Budur,lezvanı çekdi damara. Qeribe bir xışıltı sesi eşitdi. Önce ehemiyyet vermedi amma qanı görünce işin ne qeder

<< 1 [2] 3 >>

__NeZaMeNiMiY__ [OFF] (26.06.2014 / 03:28)
. .