Sema ağlayırdı. Bir damla sen istedim kül rengi buludlardan... Sen, geldin. Sene aid olan mende ki seni buraxdıb , mene aid olan duyğularla birlikde yox olub getdin. Geldiyine sevinmediyim kimi getdiyine de kederlenmemişdim. Bu gelişin eslinde bir gediş olduğunu bilirdim.
Danışırdıq, üstü bağlı cümleler altında. Bu eşqin qeyri-mümkün olduğunu söyledikden sonra neler danışdıq bilmirem. Gözlerimden iki bülbül balası qanadlanıb çiyinlerine qondu. Duyğularımda sende idi artıq, üreyim kimi...
Getmeyine qarışa bilmerem, niye duyğularımı da apardın? Sene bir daha yazmamam üçünmü? Eger ele ise mendeki seni aparmalı idin.

Yanıldın...

Senden duyğularımı isteyirem yalnız. Dönmeyeceyini bildiyim üçün seni istemirem. Her yağışda göyden bir damla sen gözlesem de, her külekde seni axtarsam da...

Gedişinle vulkanlar partladı içimde. Sensiz yağışlarda çatmır söndürmeye. Bir tek seni qurtara bildim könülümdeki felaketden. Ne qeder yaxşı bilsem de dönmeyeceyini, bir damla sen çatardı könülümün ateşini yox etmeye.Ayrılığın verdiyi serxoşluq keçmedi hele de. Her kesi sen sanıram. Her gece semaya şekilini çekirem ulduzlarla. Seni sensizliyin ile yaşayıram.Dön sevgilim bele deye bilmirem, bir gün sensizlikde buraxıb geder deye.Her gece dualar edirem, bir damla sen göndersin deye göyler.Ulduzlar bele "UNUT" deyir ayrılığın eşiyindeki könülüme. Onlar bele
anlamırlar artıq meni.


Ve ayrılıq uzanan yolda tek sirdaşım.
Bu oyunun son sehnesi olacaq;
Perde bağlandıqdan sonra,
Ne sen meni bir daha göreceksen,
Nede men seni...
Bu birlikde son oyunumuz.
Son defe gülümse,
Son defe tut ellerimden.
Sonra düşeceyem dibsiz qaranlıqlara...
Alqışlarla birlikde göz yaşlarımı eşideceksen.
Bir gün...
Anlayacaqsan bir damla sen isteyişimin sebebini.
Bax o zaman; sende ağlayacaqsan!