yersiz iradına, mezemmetine, danlağına, bir, iki, ve ya üç defe dözür, dördüncü defe ise cavab qaytarır. Belelikle de tedricen perde aradan götürülür. Er ve ya arvad yalnız heyat yoldaşına nezaketle yanaşdıqda ondan da haqlı olaraq nezaket gözleye biler.

4. Heyat yoldaşınan ehvalına ve ovqatına hessaslıqla yanaşmaq lazımdır. Onun sevincine şerik olmaq, derdile yaşamaq gerekdir. Ailede insanlar öz-özüne doğmalaşmırlar. Onlar bir-birinin hisslerini yaşya-yaşaya bir-birini derk edir, bir baxışla derd-serlerini anlamağı öyrenirler, sevirler, sevilirler. Heyat yoldaşının hisslerini bütün zerifliyi ile başa düşmek ve ona heyan olmaq eslinde er-arvadlıq istedadıdır.
Psixologiyada başqa adamın sevincini, derdi-serini sezmeye, ona şerik olmağa, bu emosional halların tesirile yaşamağa empatiya (empateya – latın sözü olub, «hisslerle yaşama» menasında işledilir) deyilir. Onun kökünü reğbet hissi teşkil edir. Tanımadığımız, ancaq xoşladığımız, beyendiyimiz adamların halına bele tez acıyırıq. Er-arvad bir-birile mehebbet telleri ile bağlandığı üçün onların münasibetlerinde empatiya daha parlaq ifade olunmalıdır. Lakin onlar iller keçdike er-arvadlıq ömrüne isinişib öyreşir, her şeye adi gözle baxır, bezen mehrlerini daha ox uşaqlara salırlar; bir çox halarda ise er-avadlıq hissleri meişet qayğıları axınında emosional adaptasiya qanunları üzre bu ve ya diger derecede korşalır.
Qadınlar, xüsusile öz şexsiyyetlerinin qiymetlendirilmemesi hallarına son derece hessaslıqla yanaşırlar. Aile münasibetlerinde bu cehet xüsusile aydın nezere çarpır. Kişilerin de öz iddia seviyyesi var; hemişe öz arvadlarının gözünde en güclü, en ağıllı kişi kimi görünmek isteyirler. Aile heyatının öz müqeddes qanunları var: sehrçi, tamaşaçı mövqeyinde durub erin ve ya arvadın derdi-serine şerik olmaq çox azdır. Ona gündelik qayğı,kömek ve nevaziş göstermek lazımdır.
Vefalı, sevib-sevilen ömür-gün yoldaşı insanın evinin direyi, könlünün hemdemi, qelbinin heraretidir. Sevildiyini hiss eden qadınan

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>