EL- AZİM Ya Azim! Göyler ve yer ezemetine şahiddir senin, en sert daş ezemetin qarşısında yumşalar, en yandıran ateş bele ezemetin qarşısında soyuyar, ezemetinle ezm etdir bu feqiri! EL-ĞAFUR Ya Ğafur! Ya Ğafur! Senin qapın heç bağlanarmı günahkarlara?! Peşmanlıqlarımı kime erz ederem yoxsa?!Ancaq senin bağışlamanla ağ olar üzüm, ancaq senin efvinle temizlener qelbim, ancaq senin efvinle biter utancım. Ya Rebbi, hesab gününde üzümü qara çıxarma! Ğafur olan (bağışlayan) ancaq Sensen, bağışla meni! EŞ-ŞAKUR Ya Şakur! Sen mene iman verdin, zelaletde buraxmadın, men ise Sene şükrümde hemişe eksik, hemişe yetersiz qaldım. Şükrünün lezzetini her dem daddır qelbime ve dilime! Şükr ede bilmek bele, senden gelen bir nemetdir, bu nemeti hiss etmeyi nesib et mene! EL-ALİYY Ya Aliyy! En gözel sifetler bele seni teriflemeye yetmez, Senin lütfünün şölesidir bütün gözel sifetler. En gözel vesfler bele, Seni vesf etmeye kifayet deyil, senin cemalının kölgesidir bütün mükemmel vesfler. Sen her cür tesevvürden yükseksen ve her cür xeyaldan alisen. Sifetlerine xeyallar ve fantaziyalar çata bilmez, ucalığını ağıl derk ede bilmez. Senin lütfkarlığınla ülviyyet qazanır bütün alem. Senin nazil etdiklerinle mertebeler qazanır insanlar, cinler ve melekler. Acizliyime uca qüdretinle medet eyle! Feqirliyime ülvi yaxınlığınla imdad et! Senki içimin içinde olub bitenleri bilirsen, yaxınına al meni! Senki ucalardan ucasan, Senden başqasına boyun eydirme meni! EL- KEBİR Ya Kebir! Cümle fikirler dar geler senin kibriyanı anlamağa. Bütün sözler azlıq eder, senin böyüklüyünü anlatmağa. Tek Seni böyük bilenlerden et meni! Böyüklüyünü bilmekle genişlet fikrimi! Kibriyanı anlayacaq ağıl ver mene, Celalını görmekle genişlendir qelbimi! EL-HAFİZ Ya Hafiz! Hifzinin xezinesinde alem, bir nöqteden ibaretdir. Hifzinin ayinesinde ay ve güneş, sönük bir parıltıdan ibaretdir. Bahar qışa döner bir gün, seher axşama çatar. Seherler Sendendir, qoru meni ve sehere qeder saxla meni! Ulduzlar söner bir gün, dağlar

[1] 2 >>