Belemi sevirdin meni?
Belemi, sevirdin ki, men artiq yoxam senin üçün.
Niye yoxam? Heç bunu fikirleşirsen..?
Bes bir-birimiz üçün yaranmışdıq? Bes mensiz yaşaya bilmezdin? Yaşayırsan.Hetta heçne olmamış kimi...
Hetta meni tanımadığın bir insan kimi...

Mene göre nelerdense keçmeye deymedi...?
Deymedi yeri gelse mene göre ölümede getmeye?
Bir saat yox, bir deqiqeye yox, bir saniye içinde çıxıb getdin...
Arxanca göz yaşlarıyla baxdığımı fikirleşmeden...
Menim neler çekeceyimi, menim heqiqeten SENSİZ YAŞAYA BİLMEYECEYİMİ bile bile getdin..
(Düzdür yaşayıram amma buna yaşamaq demek olarsa...)
Nece getdin? Nece eledin bunu? Başa düşe bilmedim...
Bütün derdleri, bütün problemleri menim üstüme atıb getdin...Keçmişde olduğu kimi...
Yene o fikirlernen birge yaşadım...Amma kömeyime çatan olmadı...
Meni sevseydin ede bilerdin bunu?

Bilmirdin günlerle qızmar güneş altında qalan torpağın suya ehtiyacı olduğu qeder sene ehtiyacım olduğunu?
Amma men....
Getdiyin o andan indiyene kimi seni bir saniye de olsun fikrimden çıxarda bilmedim.
Senin geri qayıtmağını gözlemek ümüdi ile yaşadım...
Sevginin insana ne qeder eziyyet verdiyini gördüm...
ARTIQ YOXSAN... Bunu qebul elemek mecburiyyetinde olduğuma baxmayaraq heç cür qebul ede bilmedim...
Sensiz heç ne ede bilmedim. Seni unutmağa çox çalışdım. Amma alınmadı...
Men senin kimi sevmedim... Her şeye senin kimi adi baxa bilmedim...
Sen menim üçün men senin üçün olduğum kimi deyersiz olmadin...
NE SENİ, NE SENİNLE KEÇİRDİYİM GÜNLERİ BİR AN OLSUN BELE UNUDA BİLMİREM...

Sonda en çox darıxdığım ve deye bilmediyim bir sual.... " Dersiniz boşdursa gelim görüşek...?"