Onunla qarşı-qarşıya dayanmışdım.Onun gözlerinin içine baxırdım.Yaşam sevinci olan o gözler mene teref baxsada gözlerimin içinde ki, ayrılıq qıvılcımlarını göre bilmirdi.

Titreyerek ona bu sözleri dedim: Mene göz yaşı borcun var.

Genc qız ise: Borcumu nece ödeye bilerem?

Gözlerimi qırpdım ve dedim: Üzüme bax ve gülümse.

Üzüme baxdı ve gülümsedi.Üzünde ki, tebessümle genc qız sanki dünyanın xoşbextlik tablosunu yaratmışdı.Necede gözel idi.Yaz aylarında quşların sesi, çiçekler açmış bağçaya gözellik veren kimi, onunda tebessümü ona bu qeder gözellik verirdi.

Ellerinde benövşeler var idi.Bahar iysi gelirdi onlardan.

Yeniden ona dedim: Mene xoşbextlik borcun var.

Genc qız utana-utana dedi: Borcumu nece ödeye bilerem?

Gülümseyerek dedim: Başını qoy dizlerime.

Genc qız heçne demeden sakitce başını dizlerimin üzerine qoydu.Saçlarını daradım, doymadım kiçik tellerini bir-birine bağladım.O ise sanki bunu edeceyimi bilirmiş kimi sakit durmuşdu.

Daha sonra ayağa qalxdıq.Onun mene baxışları mene ayrılıqdan başqa heç bir şeyi söylemirdi.

Ona yeniden dedim: Mere ürek borcun var.

Sanki borcunu bilirdi genc qız: Borcumu nece ödeye bilerem?

Ona qollarımı uzatdım: Tut ellerimi dedim.

Çiçek qoxan ellerini uzatdı genc qız.Elleri o qeder isti idi ki, qelbimin derinliklerinde ki, hisslerimi eridirdi.

Ellerini çekdi. Getmek isteyende on son defe seslendim: Mene can borcun var.

Genc qız teeccüblendi: Canmı???

Derin bir ah çekdim: Beli can borcun var, sensizlik öldürür meni.

Bu sözlerim onun xoşuna geldi: Bes bu borcumu nece ödeye bilerem?

Sevincle dedim : Yum gözlerini.

Heç tereddüd etmeden yumdu gözlerini.

Günahsız bir öpüş qondurdum onun titreyen dodaqarına.

BU NEDİR??? Deyerek çatdı qaşlarını.

Peşmanlıqla memnunluq arasında qalıb, kekeleyerek dedim: HEYAT ÖPÜCÜYÜ !!!

Qısa bir sessizliyin ardından bu defe genc qız meni öpdü.

Bes bu nedir??? Teeccüblenerek dedim.

Genc qız arxasını mene

[1] 2 >>