Heç gözlemediyiniz bir anda,yönsüz bir rüzgarın ortasında görerseniz özünüzü.Bir ümüd ile sığınarsınız heç tanımadığınız birine.
Rüzgar zamansız bir sevgi yağışına çevriler.Yağar sehre olmuş üreyinize.Ve bilirsiniz ki,buxar olub gedecek.Yene de o nemi hiss etmek isteyersiniz.Güneş doğana qeder.

Üşüder sizi heç tanımadığınız duyğular.Qar ile örtmeye çalışarsınız yüksek tepelerinizi.Tertemiz bir beyaz yayarsınız ucsuz bucaqsız....Ve qarla örtülmüş üreyinizde icaze verersiniz sevgi çiçeyinin açmasına.
Mövsümün sonunda beyazların üzerinde açmış bir çiçekdir artıq sizin imkansız sevginiz.

Heç gözlemediyim bir anda,yönsüz bir rüzgarın ortasında tapmışam seni....Yanlızlığımın çaresiz qaçışıydın...
Gözlerini görmeden sevdim...Ellerini hiss etmeden toxundum üreyine...Bir ümüd idi,sene sığınışım.
SEN BİLMEDİN....

Zamansız bir yağış idin yağan...Bilirdim buxarlaşıb gedeceksen....Men,seni bile-bile sevdim....Her yağış damcısının sessizliyinde...
SEN GÖRMEDİN....

Yağan bir qar denesi kimi temizdin....Üreyime yağan en temiz duyğulardın....Qarla örtülü üreyimde icaze verdiyim sevgi çiçeyimdin sessizce açan....
SEN GÖRMEDİN....
Fikirlerinizi Bildirin...!!!