İlk duyduğum Sen
Çox şirin bir röya kimisen.Her halınla özelsen...Seni tanımaq isteyirem,amma çox uzaqsan.Elimi uzatsam boş qalacaq.Aşkmısın,Sevdamısın,Dostmusun,ya heç biri deyilsen,amma ruhumdasan,amma her an ağlımdasan.

İlk gördüyüm Sen
Bir payız gecesi idi,resmini gördüm.İlk defe gördüyüm birini dahada yaxından tanımağa çalışdım.Amma yeniden elimi uzatdığımda boş qaldı...Oxuduğum ilk yazıların.Ve bunun neticesinde heç görmediyim birinden nifret etdim onu sevdiyin üçün.

İlk tanıdığım Sen
İçimde bir boşluq vardı.Heyatdan aldığım şeyler bir ümidsizlik çizmişken qelbime önüme sen çıxdın.Dostluğunu üstün bildim mümkünsüz sevdadan.Artıq sen vardın.Bir sevinc vardı içimde.Xoş geldin söyledim.

İlk yaşadığım Sen
Men ve menim düşüncemdeki sen... Uzaq idim qayğılardan. Qayğının gözelliyini, ezizliyini xatırladırsan mene. Xebersizsen danışıqlarımızda gözlerimin işıltısından, üzümün gülümseyişinden ve bunu etrafıma hiss eletdirişimden. Hardan bilesen ki, seni ne qeder çox istediyimi.

İlk xeyalımdakı Sen
Sen yatmısan indi yatağında bu cümlelerden xebersiz şekilde... balaca sevimli uşaq kimisen. SİMAn gözümün önündedi. Bir nefes qeder yaxınındayam. Toxunmaq istemirem, bu şirinliyini pozmaq istemirem. Oyansan seyrim dağılacaq... belke men yuxudayam, oyanan men olacam.. ne bilim. Dağınıqdır , bulanıqdır indi beynim. Çox böyükdür sene sevgim.

İlk gözlediyim Sen
Yaşayacağımız günlerin gözelliyine inanaraq seni gözleyirem.Günlerin daha tez keçmesini isteyerek , senin "GELİREM" xeberini duymaq ümidi ile her seher oyanıram. Yaşayıb yaşanacaq en qeşeng günler olacağını bilirem , eminem.
Olamazmı?...Ola bilir...