46) Tebil
Peygember me'raca gedende gorur ki, bir melaike elinde toppuz, qoltugunda tebil dayanib. Yaxinlashib sorushur:
- Senin vezifen nedir, qardash?
Melaike deyir:
- Yer uzunde olan mollalari gudurem ki, gorum hansi ehsan verir ve ya feqire el tutur, derhal tebil vurmaliyam.
Peygember sorushur:
- He, neche defe vurmusan?
Melaike deyir:
- Elim qurusun, eger birini vurmusham!

47) Yarisi suyundur
Bir kishi inekchilikden xeyli pul qazanmishdi. Haci olmaq uchun Mekkeye gedirdi. Denizin ortasinda kishi geminin goyertesinde soyunub paltarini deyishdirirdi. Sen deme, gemide bir meymunoynadan da varmish. Onun meymunu geze-geze gelib sudchunun yanindan kechende onun hemyanini (pul kisesi berkidilen kemerini) goturub geminin doruna dirmashir.
Meymun dorun bashinda dayanib dishi-dirnagi ile hemyani yirtib qizillari chixarir ve birini gemiye, birini denize atmaga bashlayir. Gemide olanlar isteyirler ki, dora dirmashib hemyani meymundan alsinlar. Sudchu mane olub deyir:
- Deymeyin, meymun lap yaxshi bolur. Pulun yarisi menim, yarisi da suyundur, chunki omrum boyu sude su qatib satmisham, ona gore de oz cezamdir, chekirem.

48) Dil belasi
Dervish gorur ki, bir kishi tirme toxuyur ve toxuduqca ozozune deyir:
- Ya rebb, meni dilimin belasindan saxla!
Dervish toxucunun sozunden heyretlenib bir neche gun onu gudur. Toxucu tirmeni toxuyub qurtarir, bir mecmeyiye qoyub padshah uchun aparanda dervish de onun ardinca gedir. Shah qapisina chatanda dervish ozunu ustaya chatdirib deyir:
- Qardash, men de padshahi gormeliyem. Seni and verirem allaha, meni ozunun shagirdin kimi qeleme ver, qoy men de kechim icheri; mecmeyini de ver, aparim.
Usta tirmeni dervishe verir, beraber saraya kechirler. Padshah tirmeni beyenib, ev vezir-vekiline muracietle sorushur:
- Bu tirmeden ozume ne tikdirsem yaxshi olar?
Kimi deyir don, kimi deyir qurshaq, kimisi � lebbade, doshluk ve s.
Bash vezir deyir:
- Qoy gorek usta ozu ne fikirdedir!
Tirme toxuyan deyir:
- Qibleyi-alem, sen

[1] 2 >>