Siz siz deyilsiniz. Evvelki sizliyiniz yoxdu artıq. Tamamile, gövdenizden taaa baş ucunuza qeder yeniden renglenmisiniz. Ahenginiz deyişib. Xarakteriniz, menliyinizde hemçinin. Siz her şeyi qurban vermisiniz. Qatilse "eşqdir". Düşüne bilirsinizmi bu qeder şirin bir qatil olarmı heç. Bu qatil sizin qanınızı sön damlasına kimi içine çekse de canla başla ona can yandırırıq. O bir oğrudu. Hansı ki, herşeyimizi oğurlayır. Yox yox o heç 4 divarda buraxmır,tamamile herşeyi oğurlayır. Çünki ona her şeyi veren ele biz özümüzük. O ne qapı döymeyi bili, nedeki insandan icaze akır. O ele bir şeydi ki, seni tutur ve ömrünün son gününe qeder buraxmır.
Uşaq iken her birimiz böyalarla oynayırıq. Bax eşq odu. Bizi her renge boyayır. Al elvan oluruq. Qara rengle de boyayır çox vaxt. Amma insan eger aşiqdirse o qara rengi bele ağ görür. Eşqin sabahı da, günortası da, axşamı da eynidi. O bir denedi. Amma her kes üçün ferqlidi.

Ey aşiq kesler.

Kepeneyin çiçeye incelikle toxunduğu kimi, bizde sevdiyimize toxunuruq. Bu eşq deyilmi?
Yağışın yere şille vurduğu kimi, bizde sevdiyimze şille vururuq. Bu eşq deyilmi?
AnanIn körpesini öpduyü kimi, bizde böyük körpemizi öpürük, Bu eşq deyilmi?
Qar dünyanı qışda örtür, bizde geceleri yatan dünyamızın açılan üstünü örturük. Bu eşq deyilmi?
Bir uşağın daddığı şirinyyat qeder, o da bize şirin gelir. Bu eşq deyilmi?
Sıxılan o berk yumuruqlar qeder, bizde onu qucaqlayırıq. Bu eşq deyilmi?
Körpe bedeni tek yumuşaq dodağı var. Çiçek leçeyi tek elvan elleri. Bu eşq deyilmi?
Şelaleden de beter axan gözyaşı var. Bu eşq deyilmi?
Emması var, eksiyi var, sehvi var, qüsuru var, döğrularına qarışıq. Bu eşq deyilmi?
Tebessümü var ki, insanı en müqeddes şeylerden bele uca edir. Bu eşq deyilmi?
Hirslenişi var, bizi qezeblendiren, min hala salan hirsi. Bu eşq deyilmi?
Ve var ki, var onda herşey var, ilahililik, müqeddeslilik, alilik, herşey var.

Eşq, sevgi, mehebbet, ehtiras. Bunlar yegane şeylerdi ki, kimden soruşsan sene ayrı bir cavab

[1] 2 >>