Göstersin özünü insanlara.. Onlar da xoşbext olsun, sizin xoşbext olduğunuz kimi.. Unutmayın ki; Sevgi öyrenilmez.. Sevgi öyredilmez...
O, onsuz da insanın içinde var olan bir duyğudur.. Amma o duyğuların xarice çıxa bilmesi üçün kömek etmek lazımdır.. O duyğuların her kese peyvend edilmesi üçün.. Bezen bir uşaq görerik.. Soyuqda, aç ve çaresiz.. Kederlenerik, getmek isteyerik yanına, qucaqlamaq, oxşamaq gelir içimizden uşağı.. Kömek etmek isteyerik ona.. Kimsesizdir, sevgiye möhtacdır deye..
Amma çox vaxt gede bilmerik yanına.. Bir şey mane olar bize.. İçimizde ona qarşı sıx duyğular hiss ederik amma bunu herekete keçire bilmerik.. Sanki "mütleq başqa biri kömek eder" düşüncesine qapılarıq.. Amma o an düşüne bilmerik, o "başqa biri" nin biz olmalıyıq.. Sevgini tetbiqe keçirmek , "başqa biri" nin edeceyi şeyi, bizim etmemizdir.. Sevgi, bu şekilde peyvend ediler.. Sevgi ancaq o "başqa biri" nin edeceyi şeyi, özümüzün etmesiyle reallaşar, "başqa biri" ni gözlemeyin..
Çünki "başqa biri "de, "bir başqa biri" ni gözleyecek..
Ve o uşaq, hemişe "bezilerinin" sevgisine hesret yaşamağa mehkum olacaq.. Sevginizi göstermek üçün gecikmeyin..
Unutmayın !
Sevgi öyrenilmez.. Sevgi öyredilmez..
Sevginizi paylaşın.. Her kes ortaq olsun sevginize..
Sevgi paylaşanda müqeddesleşer..

<< 1 [2]