Nebzim vurduqca bitmir heyat, günler keçir sensizlikde.
Bitmir qaranlıq seherlerde seni axtarmaq, sessiz gecelerde seni gözlemek isteyi.
Ömrüme getirdiyin soyuq qış dondurdu üreyimi. Ne baharın ilıq nefesi, ne de yayın isti gülüşü eritmir içimi.
Men qelbimi sene bele mi vermişdim? Buna mı layiq idim?
Qüsursuz biri olmasam da sevgine deyirdim. Qoyub getmemeliydin meni...
Gedende "unut" dediyin iş asan deyil. Seni xatırladan her xatire hele de menledi.
Bes demişdin bir daha görüşmeyek,hanı? Yuxularıma gelirsen axı, varlığını xatırladıb yox olursan.
O an öz-özüme düşünüb "kaş yuxularımı yazdırıb tezeden baxa bilsem" deyirem.
Kaş bilsem bundan sonra neler gözleyir meni, kaş seni silib yeni bir sehife aça bilsem.
Düşünürem... Sene qarşı indi ne hiss etdiyimi düşünürem...
Sevgi,ya nifret? Hansı? Bilmirem...
Hele de hirsliyem sene. Layiq olduğum xoşbextliyi sonuna qeder yaşatmadın mene.
Bilmirem neynemeliyem, bilmirem seni nece unutmalıyam.
Bilmirem nece evvelki günlerime qayıtmalıyam. Heç ne bilmirem...
Amma bildiyim tek bir şey var, o da ne qeder ki sınıq üreyim bu bedeni yaşadır BAĞIŞLAMAYACAM seni...!

MisterLonely [OFF] (23.06.2011 / 21:28)
her defe ne qeder,hislensem de,ne qeder esebileshsem de,bagislamayacam desem de...xeyri olmur,bagislayiram tezlikle de.ureyim dozmur.maksimum 1gun kusulu qala bilirik.heqiqeten de sevgide qurur olmazmis.duz de deyibler bunu.o da menim kimidir.ne qeder bagislamayacam dese de sonunda bagislayirmenden bu qeder