Hikmet ehli şexsler buyurur ki:
Peyğember efendimize, (Ya Resulullah, Müselman nece olar?) deye soruşdular. Peyğember efendimiz, (Müselman güler üzlü ve şirin şifahi/sözlü olar) buyurdu. Güler yüz/üz ve şirin sözün, dinimizin yayılmasında ehemiyyetli yeri vardır. Bele olmayan insanlar, dine çox faydalı ola bilmezler. Daim şirin şifahi/sözlü ve güler üzlü olmaq, Müselman olmanın birinci elametidir. Bezi insanlar çox hessasdır, çox romantikdir. Ona bir sert baxsanız üreyi qırılar, kederlener.

Qarışqa hecce getmeye qerar vermiş, demişler ki, sen bu halınla hecce gede bilersenmi? Niye getmeyim demiş. Nece xercsen, ömürün çatmaz demişler. Bir göyerçine ilişerem. Göyerçin uçar, men de gederem/xercim demiş. Bu sebebden, Allahu teala bizi, bele qarışqayken, uçan bir quşa rast getirse yeni sevimli bir qulunu tanıtsa, Kebeni tapa bilerik. Yeni Rebbimizin razılığının harada olduğunu öyrenerik. En çetin iş budur. Hedisi şerifde de bildirildiyi kimi, (Ya Rebbi, mene doğrunu doğru olaraq, sehvi sehv olaraq bildir) deye dua etmelidir.

İnsan bu ölümlü dünyada, pis bir şeye doğru deye sarılsa yanar. Eger doğru bir şeye sehv deye hücum etse mehv olar. Onun üçün dünyada en çetin şey, doğru hansı, eyri hansı, ayıra bilmekdir. Bu, insanın öz başına edeceyi bir şey deyil. İnsan ağılı buna çatmaz. Bunu daha evvel bilen birinin, bize göstermesi lazımdır. Peyğember efendimiz buyurur ki:
(Ümmetim 73 teriqete ayrılar, 72i Cehenneme geder, tek bir teriqeti xilas olar.) [Tirmizi]

Etiqadları xarab olduğu üçün, bu yetmiş ikisi Cehenneme girecek. Ümmetim dediyi üçün de, Cehennemden sonra, yene çıxacaq. Bu sebebden, Cehenneme uğramadan, bu ezabı çekmeden, Cennete girecek olan, (Ehli sünne vel-camaat) teriqetidir.

Allahu teala sahibsiz olmaqdan qorusun! O böyükleri tanımayan, o böyükleri sevmeyen, o böyüklerin yolunda getmeyen, çox böyük tehlükededir.

Rast gele çox kitab oxumaq tehlükelidir; lakin doğru kitabı çox oxumaq çox yaxşıdır.

İslamiyyet ağac kimidir. Kökü imandır,

[1] 2 >>