Özümü bilmediyim bir sona hazırlayıram. Bütün seyler bunun üçün. Qorxuram neden qorxduğumu bilmeden üşüyürem. Hesret çekirem neye hesret olduğumu bilmeden darıxıram. Ve yaşayıram ne üçün yaşadığımı da bilmeden!! Bele bir heyatdı menimki.. tek başına bütün ümidlerden xoşbextliklerden uzaq.. Her kesi her şeyi geride buraxaraq dönüb uzaqlaşmaq isteyirem. Mübarize aparacaq taqetim de yox artıq.
Heç bir şey ağrıtmamışdı meni bu cür. Yene tek yene ümidsiz ve yene çaresizdim. Eskik idi amma kimdin ki sen.Kim olduğunu bilmediyim halda qaçırdım senden. Yasamadan anlamaq ele çetinmiş ki meger.. ve sen qarşıma çıxdın yeniden. İlk günlerde xoşbextdim men de. Xoşbextem deyirdim her önüme gelene. Her kese her şeye bütün yaşanmışlara baxmayaraq xoşbextdim. Yavaş yavaş anladım senin üçün heç bir şey ifade etmediyimi..
Ve başlamalıydı artıq mübarizem. Ne qeder çetin olsa da senden ayrılmalıydım. Gecelerle, günlerle ağladım amma bacara bilmedim senden bir addım bele uzaqlaşamadım. Ve hemişe senin başqasına aşiq olacağından qorxaraq yaşadım. Hemişe bu sondan qaçındım. ve qorxduqum oldu artıq. Sen başqasına aşiq idi. Men sene sen ona .. bu andan sonra bitmeliydin menim üçün uzaqlaşmalıydım senden çıxmalıydın heyatımdan. Gözlerine baxdıqca daha çox ağrıyırdı içim. Senden nifret edirem deye qışqırmaq isteyirdim gözlerine baxaraq .. sonra da saatlarla çiyininde hıçqıra hıçqıra ağlamaq. Davamlı düşündüm meni sene çeken ne deye. Heç bir şey tapa bilmedim belke de buna göre bu qeder çox sevirdim seni.
.. Ve gözyaşlarımla bezediyim bu yazım senin üçün idi ...
Artıq bacardım sen qurtardın menim üçün. BİTDİ!!
ELVİDA yaşam sebebim!!!