Hemd yalnız ONA mexsusdur...


Bir defe Ezdi-Şenue qebilesinden Dimad bin Selebe ümre ziyareti üçün Mekkeye gelmişdi.
Dimad hekim olmağa heveslenir, ruhi xesteleri müalice edir ve elm elde etmeye
çalışırdı. Müşriklerin “Mehemmed (haşa) delidir”, dediklerini eşitdikde, öz-özüne:
“Men gedib bu şexsi görüm ve müalice edim.
Belke ALLAH ona menim ellerimle şefa verer”, deyerek müşriklerin meclisinden ayrıldı.
Hemin gün Peyğemberi (s.a.v) axtardı ve tapa bilmedi.
Ertesi gün tekrar axtarmağa başladı ve bu defe onu tapdı: “Ya Mehemmed!
Men ruhi xesteliyi müalice edirem, isteyirsense seni de müalice edim.
Belke ALLAH sene şefa verer”- dedi.



Hz. Peyğember (s.a.v.) ona bele qarşılıq verdi:“Hemd yalnız ALLAHa mexsusdur.
Biz Ona hemd edir, yardımı ve bağışlamağı Ondan dileyirik.
Nefslerimizin şerinden ALLAHa sığınırıq. ALLAHın doğru yola çatdırdığını azdıracaq
olan yoxdur. Azdırdığını da doğru yola çatdıracaq olan biri yoxdur.
Men şehadet edirem ki, ALLAHdan başqa heç bir ilah yoxdur.
O tekdir, Onun tayı ve benzeri yoxdur.
Yene şehadet edirem ki, Mehemmeh Onun qulu ve resuludur.”



Peyğemberimizin (s.a.v.) dedikleri Dimadın xoşuna geldi:

“Men heç vaxt bundan daha gözel bir kelam eşitmedim!
Sen bu sözlerini mene bir daha tekrar edersenmi?” dedi.

ALLAHin Resulu sözlerini tekrarladı.
Dimad bu inci kimi gözel sözleri iki defe de tekrar etdirdikden sonra:

“ALLAHa and olsun ki, men kahinlerin de, sehrbazların da, şairlerin de sözlerini
dinlemişem. Amma senin bu söylediklerin kimi heç bir söz eşitmedim.
elini ver sene beyet edim”, dedi.
ResulALLAH (s.a.v.) elini uzadınca Dimad beyet edib müselman oldu ...