Get-gede Öyreşirem Sene, heç bir verdiş bu qeder gözel ola bilmez. Ellerin ellerimden uzaqdadır, nece gücsüzem bile bilmezsen.
Yanımda olduğun zamanlar siqaret tüstüsü kimi ciyerlerime dolur, spirt kimi damarlarıma yayılırsan. Dayanmadan başım dönür verdiyin hezzden.
Verdişler daim qorxudar meni; düşün ki, men yaşamağa bele alışqan deyilem. Özümü özüme alışdıra bilmedim illerdir, lakin indi sene alışıram.
Alışdıqca hesretim artır, daha sıxlaşır. Tek içimde qeribe bir qorxu var. Sene bütün alışmaqdan deyil, seni özüme alışdırmaqdan qorxuram.
Bir gün sene indi verdiklerimden daha gözelini daha qiymetlisini vere bilmemekden qorxuram.
Bir gün qefleten ölmekden ve seni mene olan verdişinle yalnız buraxmaqdan qorxuram.
Halbuki her vaxt ve günün her saatında yanında olmalıyam senin.
MEne alışmaqdan peşmanlıq duyacağın bir deqiqen bele olmamalıdır. Bütün zamanlarını zamanlarımla qarışdırıb benzersiz bir zaman yaşatmalıyam sene.
Yuxularda bele eyni yuxunu görmeliyik. Her şeyin ve her zövqün yarısı senin olmalı, yarısı menim.
"Mene alış" - demeyeceyem. Nece olsa alışacaqsan bir gün. İndi çirkinliyimde gözellikler tapan o gözlerin o zaman en gözeli görecek mende! Verdişinle, sevginle yeni bir "men" yaradacaqsan menden!
İlk defe sevilmenin ürpertileri içindeyem inan. Sevgimle müqayise ede bileceyim tek şeyi meni sevmeyinde tapdım.
Ömrümde kimse mene sevmeyin lazımlılığını öyretmedi. Kimseden sevgisini istemedim, verdiler almadlm.
Eqoist idim bir zamanlar, heç sevmemiş olduğumu öz özüme bir az da utanaraq etiraf edirem.
Esl böyük sevgini seni sevmekde tapdım ve sevgim senin sevginle deyerlenir, ayrı bir mena qazanır.
Sevgin olmasaydı deyersiz bir şüşe parçasıydım. Sevginle bir aynayam indi. Mene baxanlar seni görecekler içimde.
Bir zencirin iki halqasıyıq seninle, anlayırsanmı? Eyni qedehde qarışmış iki içkiyik. İki sözük seninle bir-birini tamamlayan.
Her yerde iki olduğumuz üçün bir bütün halına gelirik dayanmadan. Verdişim sene çekir meni.
Dayanıb

[1] 2 >>