Sevmek üçün o qeder fürsetimiz olmasına baxmayaraq dünyada o qeder az sevgi vardır ki. İnsanlar yalnız ağlamaqdadırlar. Uşaqlara pis davranılmaqdadır, yaşlı insanlar son günlerini mehriban ve sevgiden uzaq keçirmektedirler. Sevgi nümayişine bu qeder çox ehtiyac olan bir dünyada, yaşamımızdaki insanlara sadece isti bir qucaqlama yada uzadılan bir elden daha qarmaşıq olmayan bir hereketle kömek edecek böyük bir gücümüz olduğunu anlamaq çox önemlidir.

Çox sevgi hereketine öyreşdirin özünüzü deye bir söz vardır. Çünkü bunlar ruhu tutuşdurur ve eridir. Dünyayı daha yaxşı, daha sevgi dolu bir yer kimi düzeltmek üçün neler etdiyimizi düşünmek üçün en uyğun zaman günün sonudur. Geceler erzinde ağlımıza heç bir şey gelmirse,dünyayı daha yaxşıya doğru nece deyiştire bileceyimizi düşünmek üçün de uyğun bir zamandır bu.

Ele çox böyük ölçülü şeyler etmeyimize gerek yoxdur.Var olan asand şeyler üzerinde bir şeyler etmek de yeterlidir: Etmediyimiz bir telefon,yazmağı ertelediyimiz o not, teqdir etmediyimiz o yaxşılıq...

İş sevgini vermeye geldiyi zaman fürsetler sonsuzdur ve bunu hamımız ede bilerik...

Fikirleriniz...