Ruhumun derinliklerinden, gecelerden seslenirem sene...

Eşitdirmeye çalışıram, gecenin sessizliyinin hiss etdirdiyi ağrıları...

Sarılacaq yaralar vardır...

Men çaresiz xesteliklerde, çaresiz bir aşiqem...

Möhtac deyilem sevgine, deye bilmek isteyirem...

Deye bilmerem çünkü, möhtacam! Sevgin yaşadır meni belkede...

Alov bedenimi qucaqladı sevdiyim bilirsen?...

Bu ele bir alov deyil sevdiyim. Bildiyin ateş deyil...

Yandırmayan söndürüle bilmeyen, bu ateş meni günlerdir ac buraxır bilirsen?

Sen, heç bu ateşi bedeninde hiss etdin?

Hiss etdin sevdiyim...

Sende hiss edirsen. Biz hiss edirik bu ateşi, ele deyilmi?

Peşmanıqmı? Deyilik sevdiyim, peşman deyilik...
Birlikdeyik sevdiyim, xoşbextik ele deyilmi?

Xoşbextik sevdiyim... Xoşbext qalacağıq... Sevib Sevileceyik...

Bir-birimize körpe kimi baxacağıq, ele deyilmi sevdiyim?

He sevdiyim he, körpe kimi baxacağıq... Çekineceyik bir tozdan bele... Gözleyeceyik en kiçik pis sözden...

Qısqananlar varmış bizi.. Qoy qısqansınlar, ele deyilmi sevdiyim ?

Biz bir-birimizi daha çox severik, ele deyilmi? He sevdiyim he, daha çox severik...

Bu setir son olsunmu sevdiyim?
Olsun, her şeyin bir sonu vardır, ele deyilmi sevdiyim?

Xeyr sevdiyim yoxdur... Bir tek şeyin sonu yoxdur sevdiyim bu dünyada...

SEN ve MEN...