onun qollarının arasında gizletmeye çalışdı. O da elleri ile onun qulaqlarını tutdu. Dayanmadan bir- birlerini tehqir edirdiler. Hetta atası anasını vurdu. Amma buna göre o atasına nifret elemirdi. Çünki her ikisini günhalandırırdı. Yuxarı qalxdılar. Balacanın başını qatsın deye gelincikleri eline aldı ve birini ona uzatdı. “Gel oynayaq. Gelincikler el-ele verib gezmeye









getsinler he?” Balaca terpenmedi. Deyesen aşağıdan gelen sesleri dinleyirdi. Anası yene qışqırdı. Yeqin atası yene onu vurmuşdu. O da elinde olan gelinciyi ile qardaşının elinde olan gelinciye berk vurdu. Dayanmadan vururdu. O, dillenmeden gelinciye baxdı. Oyuncağın gözünde yaş var idi. Ağlayırdı. Yox bu mümkün deyildi. Axı oyuncaq ağlaya bilmez. Ferqine varmamışdı. Gözlerinden yaş gelinciyin üzüne düşürdü.

Bu gün bayram idi. Bütün qonşuları ailesi ile gezmeye, qonaq gedirdiler. Onları heyranlıqla izleyirdi. En böyük arzusu. Sadece uşaq olmaq isteyirdi, yaşıdları kimi olmaq isteyirdi. Bezmişdi her gün eyni sehne. Valideynleri onların varlığının ferqine varmırdı. Ne bir qayğı, ne bir sevgi. Evden getmeyi, tamamile uzaqlaşmağı düşünürdü. Onsuzda onların yoxluğunun ferqine varmayacaqdılar. Tereddüd edirdi. Çünki bacısını tek, burda qoymaq istemirdi. Özü ile aparsaydı hara gedecekdiler? Axşam olurdu. Artıq gün bitmek üzre idi. O hele de düşünürdü. Gedeceyi yeri tapmışdı bu defe ancaq bacısını düşünürdü. Aşağıdakıların sesi yeniden gelirdi. Yene dava eleyirdiler. Bacısı gelib onun elini tutdu. Gözlerine baxdı.




- Kaş ki böyük olsaydın. Sen de bir şey danışsaydın. Belke de qerar vermeyime kömek ederdin.

- Cedey buydan.

- Ne? Sen. Sen danışdın.

- Cedey buydan.

- Yaxşı yaxşı ağlama.

Her ikisi aşağı düşdü. Onların yanından keçib çöle çıxdılar. Gedeceyi yerin ünvanının bilmirdi, amma yene de dayanmadan addımladı. Bir xeyli uzaqlaşmışdılar. İndiden özünü rahat, huzurlu hiss edirdi. Bacısı da ele. O da qorxmurdu. Qardaşının elinden tutaraq tullana- tullana gedirdi.

<< 1 [2] 3 >>