borc olaraq yatağa girir, kişi hem arvadı, hem de fahişeyle fizioloji telebatını ödemek üçün cinsi akt yaşayır. Pardon, sizi bilmirem, amma menim tesevvürümde sadaladığım situasiyalar identikdir.

Yadıma düşmüşken, bir faktı da demek isteyirem. Qonşuluqda yaşayan, ailesinin tekidi ile sevmediyi kişiye ere geden genc qadın danışırdı ki, eriyle yatmaq onun üçün işgencedir ve o arzulayırdı ki, tezlikle uşağa qalsın, heyatını övladına hesr etsin, cansıxıcı, rengsiz dunyasına bir mena qatsın. Eri de istediyi qadınla intim münasibet qursun, birce ondan bunu istemesin.

Üçüncü monoloq

Er-arvad bir-birine hansı halda xeyanet edir?

Ferz edek ki, aile qurandan bir müddet sonra cütlükden biri (er ve ya qadın) hansısa “A” ile rastlaşanda qefil anlayır ki, “aman Tanrım, menim esl sevgim bu imiş, evliliyim yanlışmış”. İndi bunu nece adlandıraq? Xeyanet? O heqiqeten de vurulursa, heyatının anlamını başqa birisinde tapırsa, buna xeyanet demek düzdürmü? Siz nece fikirleşirsiniz?

Teklif edirem ki, bu veziyyete uyğun Meril Strip ve Robert de Nironun baş rolları paylaşdıqları “Sevgililer” filmini xatırlayaq. Eslinde bu her kesin yaşaya bileceyi adi heyat hekayesidir. Bu sevgi hekayetinin nece baş verdiyinin seyr eden sıravi tamaşaçı hem de bilavasite onun iştirakçısına çevrilir, detalları öyrenir, sevgililerin yaşantılarını o da yaşayır, neticede, hadiseni qezeble, emosional deyil, sakit, anlayışla qebul edir. Prosesi izledikce onları qınamır ve veziyyeti xeyanet kimi deyerlendirmek çetinleşir.

Dördüncü monoloq

Xeyanet ne zaman başlayır?

Mence, er ve ya arvad xeyalında xoşladığı birisini arzulayırsa, bu artıq xeyanetin başlanğıcıdır. Yox… artıq xeyanet baş verib. Ola bilsin ki, qadının xoşladığı kişi ile fiziki temasa cesareti çatmır, amma qelbinini derinliyinde onu arzulayır. Eyni veziyyeti ere de şamil etmek olar.

Kim bilir, belke, yataqda her ikisi arzuladıqları hemin kesi düşünürler (axı her bir insanın heç kesle paylaşmadığı gizlinleri var) ve belke

<< 1 [2] 3 4 5 >>