Ucunu qaçırmışım sevginin. Öyrendiklerimi ferz ederek gördüyüme inandığım bütün o gerçekler, eslinde gerçek deyil. Sancı bunlar, yeniden yaranacaq sevgi sancıları, yoxsa niye terpenib dayanar ve bir xortum kimi sovrular düşünceler insanın beyninde?
Çıxıb getsem bu qapıdan, oyandığında oxuyacağın bir qeyd buraxsam yastığa, çox gözel idi deye yazsam üstüne, bir xatire olaraq buraxsam hamısını keçmişde qalacaq. Bir daha tapa bilmesen meni, çata bilmesen, bir melek hekayesi, bir efsane kimi qalsa ağlında, gün gelince bir dost söhbetinde izah edersen. Bunları etmek keçir içimden çünki qorxuram. Yeniden başlamağa artıq cesaretim yoxdur. En başdan izah etmek mene çox çetin gelir.
Heyatın çıxmazlarını yaratdığı kimi insan, sevgi yollarını da bele qarışdırır ! Halbuki güneşin ilk işıqlarından içeri sızan bu parıltılar, çiyinine vurunca; qalxıb gelmeli, yavaşca yatağa girmeliyem. Kiçik bir öpüşle kesmeliyem, o gülümsediyin yuxunu qısqanaraq. Men ne edirem? Qemli bayquş kimi oturdum, düşünürem, indi seni heyatımın harana qoymalı?
.
.super yazmisan derinliklerdedi bunun menasi
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç