Bilirem danışacaq bir şeyimiz qalmadı, paylaşacaq heç bir şeyimiz yoxdu.

Yene de üreyimde gücümün çatdığı yere qeder seslenirem, seninle danışıram...

Bu gün sene olan qırıqlığımı kenara qoyuram, sevgimi aldım ovuclarımın arasına, ona sığınıram...

Bu gün könlümü xoş tutmaq istiyirem, imkansız olan her röyaya inanmağım gelir... Bir uşaq kimi isteklerimi basdıra bilmirem... Çalmayan telefonuma elim gedir... Mende olan seni, heç incitmedim, deyişdirmedim ve hemişe qorudum desem de, sendeki menin nece olduğunu, gülüb-gülmediyi mene çox maraqlıdı..



Üşüyürem, bu üşüme yalnızlığımdan ireli gelir ve her terefimi sarır...Tutuna bileceyim heç bir gözellik yox, xatırlamaqdan bezmeyeceyim xatirelerim xaricinde..İsine bilmek üçün onlara tutundum...

Gözlerim yollarda qaldı, gözlerimdeki keder de senin üçün darıxdığını sonunda etiraf etdi...Düşüncelerim qürurlu, xeyallarım ve sevdam deyil...

Gelseydin, özümü unudub sene gelecekdim, susduracaqdım içimdeki üsyanı, davaların ortasında bir güneş kimi doğulub isidecekdim üreyini, sevincden ağlayacaqdım bu defe, toxunacaqdım, qucaqlayacaqdım.Amma gelmedin, gele bilmezdin belkede gelmeye heç niyyetinde yoxdu eslinde.Özümü aldatdığımda ağladığımı sezdim...



Evveller mahnıların bu qeder menalı olduğunun ferqine varmamışdım. Sen deme sevdiyim ne çox mahnı varmış, bunu senin gedişin gösterdi mene... Her mahnıda sen varsan, her yerde, her gördüyüm insanda, denizde, gecede, yuxumda... Her yerde olmağı nece bacarırsan? Bu bir bacarıqsa niye yanımda deyilsen???

Getdin! Belke de heç gelmemişdin, geldiyini sanmışdım...Her gelişimde bir kes daha gönderdiyin oldum... Ağladığın, qışqırdığın, ve ya susduğun üsyanın oldum... Sessizce boşalan göz yaşların oldum...Üreyindeki qadın men olmaq isterken, üreyine sığınan ve tozlanacaq bir xatire oldum... Desene men heqiqeten senin neyin oldum??



İndi bir mövsümlük eşq qaldı ellerimde sadece bir mövsüm yaşanan amma bir ömüre bes eden eşq... Qelbime hele getdiyini söyleye

[1] 2 >>